November 14th : Gospel The kingdom of God is among you A Reading from the Holy Gospel according to St.Luke 17:20-25

 November 14th :  Gospel 

The kingdom of God is among you

A Reading from the Holy Gospel according to St.Luke 17:20-25 

Asked by the Pharisees when the kingdom of God was to come, Jesus gave them this answer, ‘The coming of the kingdom of God does not admit of observation and there will be no one to say, “Look here! Look there!” For, you must know, the kingdom of God is among you.’

  He said to the disciples, ‘A time will come when you will long to see one of the days of the Son of Man and will not see it. They will say to you, “Look there!” or, “Look here!” Make no move; do not set off in pursuit; for as the lightning flashing from one part of heaven lights up the other, so will be the Son of Man when his day comes. But first he must suffer grievously and be rejected by this generation.’

The Word of the Lord.

November 14th : Responsorial Psalm Psalm 145(146):7-10

 November 14th : Responsorial Psalm

Psalm 145(146):7-10 

He is happy who is helped by Jacob’s God.

or

Alleluia!

It is the Lord who keeps faith for ever,

  who is just to those who are oppressed.

It is he who gives bread to the hungry,

  the Lord, who sets prisoners free.

He is happy who is helped by Jacob’s God.

or

Alleluia!

It is the Lord who gives sight to the blind,

  who raises up those who are bowed down.

It is the Lord who loves the just,

  the Lord, who protects the stranger.

He is happy who is helped by Jacob’s God.

or

Alleluia!

The Lord upholds the widow and orphan

  but thwarts the path of the wicked.

The Lord will reign for ever,

  Zion’s God, from age to age.

He is happy who is helped by Jacob’s God.

or

Alleluia!

Gospel Acclamation 1P1:25

Alleluia, alleluia!

The word of the Lord remains for ever:

What is this word?

It is the Good News that has been brought to you.

Alleluia!

November 14th : First Reading He is a slave no longer, but a dear brother in the Lord A reading from the letter of St.Paul to Philemon 7-20

 November 14th :  First Reading 

He is a slave no longer, but a dear brother in the Lord

A reading from the letter of St.Paul to Philemon 7-20 

I am so delighted, and comforted, to know of your love; they tell me, brother, how you have put new heart into the saints.

  Now, although in Christ I can have no diffidence about telling you to do whatever is your duty, I am appealing to your love instead, reminding you that this is Paul writing, an old man now and, what is more, still a prisoner of Christ Jesus. I am appealing to you for a child of mine, whose father I became while wearing these chains: I mean Onesimus. He was of no use to you before, but he will be useful to you now, as he has been to me. I am sending him back to you, and with him – I could say – a part of my own self. I should have liked to keep him with me; he could have been a substitute for you, to help me while I am in the chains that the Good News has brought me. However, I did not want to do anything without your consent; it would have been forcing your act of kindness, which should be spontaneous. I know you have been deprived of Onesimus for a time, but it was only so that you could have him back for ever, not as a slave any more, but something much better than a slave, a dear brother; especially dear to me, but how much more to you, as a blood-brother as well as a brother in the Lord. So if all that we have in common means anything to you, welcome him as you would me; but if he has wronged you in any way or owes you anything, then let me pay for it. I am writing this in my own handwriting: I, Paul, shall pay it back – I will not add any mention of your own debt to me, which is yourself. Well then, brother, I am counting on you, in the Lord; put new heart into me, in Christ.

The Word of the Lord.

நவம்பர் 14 : நற்செய்தி வாசகம் இறையாட்சி உங்கள் நடுவேயே செயல்படுகிறது. ✠ லூக்கா எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 17: 20-25

 நவம்பர் 14 :  நற்செய்தி வாசகம்

இறையாட்சி உங்கள் நடுவேயே செயல்படுகிறது.

✠ லூக்கா எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 17: 20-25

அக்காலத்தில்

இறையாட்சி எப்போது வரும் என்று பரிசேயர் இயேசுவிடம் கேட்டனர். அவர் மறுமொழியாக, “இறையாட்சி கண்களுக்குப் புலப்படும் முறையில் வராது. இதோ, இங்கே! அல்லது அதோ, அங்கே! எனச் சொல்ல முடியாது. ஏனெனில், இறையாட்சி உங்கள் நடுவேயே செயல்படுகிறது” என்றார்.

பின்பு அவர் சீடர்களை நோக்கிக் கூறியது: “ஒரு காலம் வரும்; அப்போது மானிட மகனுடைய நாள்களில் ஒன்றையாவது காண நீங்கள் ஆவலாய் இருப்பீர்கள். ஆனால் நீங்கள் காணமாட்டீர்கள். அவர்கள் உங்களிடம், ‘இதோ, இங்கே! அல்லது அதோ, அங்கே!’ என்பார்கள். ஆனால் நீங்கள் போக வேண்டாம்; அவர்களைப் பின்தொடரவும் வேண்டாம். வானத்தில் மின்னல் ஒரு பக்கத்திலிருந்து மறு பக்கம் வரைக்கும் பளீரென மின்னி ஒளிர்வது போல மானிட மகனும் தாம் வரும் நாளில் தோன்றுவார்.

ஆனால் முதலில் அவர் பல துன்பங்கள் பட்டு இந்தத் தலைமுறையினரால் உதறித் தள்ளப்பட வேண்டும்.”

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

நவம்பர் 14 : பதிலுரைப் பாடல் திபா 146: 7. 8-9a. 9bc-10 (பல்லவி: 5a)

 நவம்பர் 14 :  பதிலுரைப் பாடல்

திபா 146: 7. 8-9a. 9bc-10 (பல்லவி: 5a)

பல்லவி: யாக்கோபின் இறைவனைத் தம் துணையாகக் கொண்டோர் பேறுபெற்றோர்.

அல்லது: அல்லேலூயா.

7

ஆண்டவர் ஒடுக்கப்பட்டோர்க்கான நீதியை நிலைநாட்டுகின்றார்; பசித்திருப்போர்க்கு உணவளிக்கின்றார்; சிறைப்பட்டோர்க்கு விடுதலை அளிக்கின்றார். - பல்லவி

8

ஆண்டவர் பார்வையற்றோரின் கண்களைத் திறக்கின்றார்; தாழ்த்தப்பட்டோரை உயர்த்துகின்றார்; நீதிமான்களிடம் அன்பு கொண்டுள்ளார்.

9a

ஆண்டவர் அயல் நாட்டினரைப் பாதுகாக்கின்றார். - பல்லவி

9bc

அனாதைப் பிள்ளைகளையும் கைம்பெண்களையும் ஆதரிக்கின்றார்; ஆனால், பொல்லாரின் வழிமுறைகளைக் கவிழ்த்து விடுகின்றார்.

10

சீயோனே! உன் கடவுள், என்றென்றும், எல்லாத் தலைமுறைகளுக்கும் ஆட்சி செய்வார். - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

யோவா 15: 5

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! 

நானே திராட்சைக் கொடி; நீங்கள் அதன் கிளைகள். ஒருவர் என்னுடனும் நான் அவருடனும் இணைந்திருந்தால் அவர் மிகுந்த கனி தருவார், என்கிறார் ஆண்டவர். அல்லேலூயா

நவம்பர் 14 : முதல் வாசகம் ஒனேசிமுவை அன்புமிக்க சகோதரனாக ஏற்றுக்கொள்ளும். திருத்தூதர் பவுல் பிலமோனுக்கு எழுதிய திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் 7-20

 நவம்பர் 14 :  முதல் வாசகம்

ஒனேசிமுவை அன்புமிக்க சகோதரனாக ஏற்றுக்கொள்ளும்.

திருத்தூதர் பவுல் பிலமோனுக்கு எழுதிய திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் 7-20

அன்பிற்குரியவரே,

உம் அன்பைக் குறித்து நான் பெருமகிழ்வும் ஆறுதலும் கொள்கிறேன். ஆம், சகோதரரே, உம்மால் இறைமக்களின் உள்ளம் புத்துயிர் பெற்றுள்ளது.

எனவே, நீர் செய்ய வேண்டியதை உமக்குக் கட்டளையிட, கிறிஸ்தவ உறவில், எனக்கு முழு உரிமை உண்டு என்றாலும், அன்பின் பெயரால் வேண்டுகோள் விடுக்கவே விரும்புகிறேன். கிறிஸ்து இயேசுவின் தூதுவனாக, அவர் பொருட்டுக் கைதியாக இருக்கும் பவுலாகிய எனக்குச் சிறையிலிருந்தபோது பிள்ளையான ஒனேசிமுக்காக உம்மிடம் வேண்டுகிறேன்.

முன்பு உமக்குப் பயனற்றவனாக இருந்த அவன், இப்பொழுது எனக்கும் உமக்கும் பயனுள்ளவன். அவனை உம்மிடம் திரும்ப அனுப்புகிறேன். அவனை அனுப்புவது என் இதயத்தையே அனுப்புவது போலாகும். நற்செய்தியின் பொருட்டுச் சிறையுற்றிருக்கும் எனக்கு, உமது பெயரால் பணியாற்ற, அவனை என்னிடமே நிறுத்திக்கொள்ள விரும்பினேன். ஆனால் நீர் செய்யும் நன்மையைக் கட்டாயத்தினால் செய்யாமல், மனமாரச் செய்யவேண்டும் என்று நினைத்தே, உம்முடைய உடன்பாடின்றி எதையும் செய்ய நான் விரும்பவில்லை.

அவன் என்றும் உம்மோடு இருக்க உம்மை விட்டுச் சிறிது காலம் பிரிந்திருந்தான் போலும்! இனி அவனை நீர் அடிமையாக அல்ல, அடிமையை விட மேலானவனாக, அதாவது உம்முடைய அன்பார்ந்த சகோதரனாக ஏற்றுக்கொள்ளும். அவன் என் தனிப்பட்ட அன்புக்கு உரியவன். அப்படியானால் மனிதன் என்னும் முறையிலும் ஆண்டவரைச் சார்ந்தவன் என்னும் முறையிலும் அவன் எத்துணை மேலாக உம் அன்புக்கு உரியவனாகிறான்! எனவே, நமக்குள்ள நட்புறவைக் கருதி, என்னை ஏற்றுக்கொள்வது போல் அவனையும் ஏற்றுக்கொள்ளும். அவன் உமக்கு ஏதாவது தீங்கு இழைத்திருந்தால் அல்லது கடன்பட்டிருந்தால் அது என் கணக்கில் இருக்கட்டும். ‘நானே அதற்கு ஈடு செய்வேன்’ எனப் பவுலாகிய நான் என் கைப்பட எழுதுகிறேன்.

நீர் உம்மையே எனக்குக் கடனாகச் செலுத்தவேண்டும் என நான் உமக்குச் சொல்ல வேண்டியதில்லை. ஆம் சகோதரரே, ஆண்டவர் பொருட்டு எனக்கு இந்த உதவியைச் செய்யும். கிறிஸ்துவின் பெயரால் என் உள்ளம் புத்துயிர் பெறச் செய்யும்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.