July 19th : First Reading The sons of Israel leave Egypt hurriedly by night. A Reading from the Book of Exodus 12: 37-42.

 July 19th :  First Reading 

The sons of Israel leave Egypt hurriedly by night.

A Reading from the Book of Exodus 12: 37-42. 

The sons of Israel left Rameses for Succoth, about six hundred thousand on the march – all men – not counting their families. People of various sorts joined them in great numbers; there were flocks, too, and herds in immense droves. They baked cakes with the dough which they had brought from Egypt, unleavened because the dough was not leavened; they had been driven out of Egypt, with no time for dallying, and had not provided themselves with food for the journey. The time that the sons of Israel had spent in Egypt was four hundred and thirty years. And on the very day the four hundred and thirty years ended, all the array of the Lord left the land of Egypt. The night, when the Lord kept vigil to bring them out of the land of Egypt, must be kept as a vigil in honour of the Lord for all their generations.

The Word of the Lord.

ஜூலை 18 : நற்செய்தி வாசகம் ஓய்வு நாளும் மானிட மகனுக்குக் கட்டுப்பட்டதே. ✠ மத்தேயு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 12: 1-8

 ஜூலை 18 :  நற்செய்தி வாசகம்

ஓய்வு நாளும் மானிட மகனுக்குக் கட்டுப்பட்டதே.

✠ மத்தேயு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 12: 1-8

அன்று ஓர் ஓய்வு நாள். இயேசு வயல் வழியே சென்றுகொண்டிருந்தார். பசியாய் இருந்ததால் அவருடைய சீடர் கதிர்களைக் கொய்து தின்னத் தொடங்கினர். பரிசேயர்கள் இதைப் பார்த்து இயேசுவிடம், “பாரும், ஓய்வுநாளில் செய்யக் கூடாததை உம் சீடர்கள் செய்கிறார்கள்” என்றார்கள்.

அவரோ அவர்களிடம், “தாமும் தம்முடன் இருந்தவர்களும் பசியாய் இருந்தபோது தாவீது என்ன செய்தார் என்பதை நீங்கள் வாசித்தது இல்லையா? இறை இல்லத்திற்குள் சென்று அவரும் அவரோடு இருந்தவர்களும் அர்ப்பண அப்பங்களை உண்டார்கள். குருக்கள் மட்டுமே உண்ணக்கூடிய அப்பங்களை அவர்கள் உண்டது தவறல்லவா?

மேலும் ஓய்வு நாள்களில் குருக்கள் கோவிலில் பணியாற்றுவது ஓய்வு நாளை மீறும் குற்றமாகாது என நீங்கள் திருச்சட்டத்தில் வாசித்ததில்லையா? ஆனால் கோவிலை விடப் பெரியவர் இங்கே இருக்கிறார் என நான் உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.

‘பலியை அல்ல, இரக்கத்தையே விரும்புகிறேன்’ என்பதன் கருத்தை நீங்கள் அறிந்திருந்தால் குற்றமற்ற இவர்களைக் கண்டனம் செய்திருக்க மாட்டீர்கள். ஆம், ஓய்வு நாளும் மானிட மகனுக்குக் கட்டுப்பட்டதே” என்றார்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

ஜூலை 18 : பதிலுரைப் பாடல் திபா 116: 12-13. 15-16. 17-18 (பல்லவி: 13)

 ஜூலை 18 :  பதிலுரைப் பாடல்

திபா 116: 12-13. 15-16. 17-18 (பல்லவி: 13)

பல்லவி: மீட்பின் கிண்ணத்தைக் கையில் எடுத்து, ஆண்டவர் பெயரைத் தொழுதிடுவேன்.

12

ஆண்டவர் எனக்குச் செய்த எல்லா நன்மைகளுக்காகவும் நான் அவருக்கு என்ன கைம்மாறு செய்வேன்?

13

மீட்பின் கிண்ணத்தைக் கையில் எடுத்து, ஆண்டவரது பெயரைத் தொழுவேன். - பல்லவி

15

ஆண்டவர்தம் அன்பர்களின் சாவு அவரது பார்வையில் மிக மதிப்புக்குரியது.

16

ஆண்டவரே! நான் உண்மையாகவே உம் ஊழியன்; நான் உம் பணியாள்; உம் அடியாளின் மகன்; என் கட்டுகளை நீர் அவிழ்த்து விட்டீர். - பல்லவி

17

நான் உமக்கு நன்றிப் பலி செலுத்துவேன்; ஆண்டவராகிய உம் பெயரைத் தொழுவேன்;

18

இப்பொழுதே உம் மக்கள் அனைவரின் முன்னிலையில் ஆண்டவரே! உமக்கு என் பொருத்தனைகளை நிறைவேற்றுவேன். - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

யோவா 10: 27

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! 

என் ஆடுகள் எனது குரலுக்குச் செவிசாய்க்கின்றன. எனக்கும் அவற்றைத் தெரியும். அவையும் என்னைப் பின்தொடர்கின்றன. அல்லேலூயா

ஜூலை 18 : முதல் வாசகம் மாலை மங்கும் வேளையில் ஆட்டினை வெட்ட வேண்டும். நான் இரத்தத்தைக் கண்டு உங்களைக் கடந்து செல்வேன். விடுதலைப் பயண நூலிலிருந்து வாசகம் 11: 10- 12: 14

 ஜூலை 18 :  முதல் வாசகம்

மாலை மங்கும் வேளையில் ஆட்டினை வெட்ட வேண்டும். நான் இரத்தத்தைக் கண்டு உங்களைக் கடந்து செல்வேன்.

விடுதலைப் பயண நூலிலிருந்து வாசகம் 11: 10- 12: 14

அந்நாள்களில்

மோசேயும் ஆரோனும் அருஞ்செயல்கள் அனைத்தையும் பார்வோன் முன் செய்தனர். ஆண்டவர் பார்வோனின் மனம் இறுகிவிடச் செய்ததால், அவன் இஸ்ரயேல் மக்களைத் தன் நாட்டிலிருந்து போகவிடவில்லை!

எகிப்து நாட்டில் ஆண்டவர் மோசேக்கும் ஆரோனுக்கும் பின்வருமாறு கூறினார்: “உங்களுக்கு மாதங்களில் தலையாயது இம்மாதமே! ஆண்டில் உங்களுக்கு முதல் மாதமும் இதுவே! இஸ்ரயேல் மக்கள் கூட்டமைப்பு முழுவதற்கும் நீங்கள் அறிவியுங்கள்; அவர்கள் இம்மாதம் பத்தாம் நாள், குடும்பத்துக்கு ஓர் ஆடு, வீட்டிற்கு ஓர் ஆடு என்று தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளட்டும். ஓர் ஆட்டினை உண்ண ஒரு வீட்டில் போதிய ஆள்கள் இல்லையெனில், உண்போரின் எண்ணிக்கைக்கும் உண்ணும் அளவுக்கும் ஏற்ப அண்டை வீட்டாரைச் சேர்த்துக் கொள்ளட்டும்.

ஆடு குறைபாடற்றதாக, கிடாயாக, ஒரு வயது குட்டியாக இருக்க வேண்டும். தேர்ந்தெடுப்பது வெள்ளாடாகவோ செம்மறியாடாகவோ இருக்கலாம். இம்மாதம் பதினான்காம் நாள்வரை அதை வைத்துப் பேணுங்கள். அந்நாள் மாலை மங்கும் வேளையில் இஸ்ரயேல் மக்கள் கூட்டமைப்பின் அனைத்துச் சபையும் அதை வெட்ட வேண்டும். இரத்தத்தில் சிறிதளவு எடுத்து, உண்ணும் வீடுகளின் இரு கதவு நிலைகளிலும், மேல் சட்டத்திலும் பூச வேண்டும்.

இறைச்சியை அந்த இரவிலேயே உண்ண வேண்டும். நெருப்பில் அதனை வாட்டி, புளிப்பற்ற அப்பத்தோடும் கசப்புக் கீரையோடும் உண்ண வேண்டும். அதைப் பச்சையாகவோ நீரில் வேகவைத்தோ உண்ணாமல் தலை, கால்கள், உட்பாகங்கள் முழுவதுமாக நெருப்பில் வாட்டி, அதனை உண்ணுங்கள். அதில் எதையுமே விடியற்காலைவரை மீதி வைக்க வேண்டாம். காலைவரை எஞ்சியிருப்பதை நெருப்பில் சுட்டெரியுங்கள். நீங்கள் அதனை உண்ணும் முறையாவது: இடையில் கச்சை கட்டி, கால்களில் காலணி அணிந்து, கையில் கோல் பிடித்து விரைவாக உண்ணுங்கள். இது ‘ஆண்டவரின் பாஸ்கா'. அதாவது: ஆண்டவருடைய கடத்தல்.

ஏனெனில், நான் இன்றிரவிலேயே எகிப்து நாடெங்கும் கடந்து சென்று, எகிப்து நாட்டில் மனிதர் தொடங்கி விலங்கு வரை அனைத்து ஆண்பால் தலைப்பிறப்பையும் சாகடிப்பேன். எகிப்தின் தெய்வங்கள் அனைத்தின் மேலும் நான் தீர்ப்பிடுவேன். நானே ஆண்டவர்! இரத்தம் நீங்கள் இருக்கும் வீடுகளில் உங்களுக்கு அடையாளமாக இருக்கும். நான் இரத்தத்தைக் கண்டு உங்களைக் கடந்து செல்வேன். எகிப்து நாட்டில் நான் அவர்களைச் சாகடிக்கும்போது, கொல்லும் கொள்ளை நோய் எதுவும் உங்கள் மேல் வராது.

இந்நாள் உங்களுக்கு ஒரு நினைவு நாளாக விளங்கும். இதனை ஆண்டவரின் விழாவாக நீங்கள் தலைமுறைதோறும் கொண்டாடுங்கள். இந்த விழா உங்களுக்கு நிலையான நியமமாக இருப்பதாக!”

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

July 18th : Gospel The Son of Man is master of the sabbath A reading from the Holy Gospel according to St.Matthew 12:1-8

 July 18th :  Gospel 

The Son of Man is master of the sabbath

A reading from the Holy Gospel according to  St.Matthew 12:1-8 

Jesus took a walk one sabbath day through the cornfields. His disciples were hungry and began to pick ears of corn and eat them. The Pharisees noticed it and said to him, ‘Look, your disciples are doing something that is forbidden on the sabbath.’ But he said to them, ‘Have you not read what David did when he and his followers were hungry – how he went into the house of God and how they ate the loaves of offering which neither he nor his followers were allowed to eat, but which were for the priests alone? Or again, have you not read in the Law that on the sabbath day the Temple priests break the sabbath without being blamed for it? Now here, I tell you, is something greater than the Temple. And if you had understood the meaning of the words: What I want is mercy, not sacrifice, you would not have condemned the blameless. For the Son of Man is master of the sabbath.’

The Word of the Lord.

July 18th : Responsorial Psalm Psalm 115(116):12-13,15-18

 July 18th :  Responsorial Psalm

Psalm 115(116):12-13,15-18 

The cup of salvation I will raise; I will call on the Lord’s name.

How can I repay the Lord

  for his goodness to me?

The cup of salvation I will raise;

  I will call on the Lord’s name.

The cup of salvation I will raise; I will call on the Lord’s name.

O precious in the eyes of the Lord

  is the death of his faithful.

Your servant, Lord, your servant am I;

  you have loosened my bonds.

The cup of salvation I will raise; I will call on the Lord’s name.

A thanksgiving sacrifice I make;

  I will call on the Lord’s name.

My vows to the Lord I will fulfil

  before all his people.

The cup of salvation I will raise; I will call on the Lord’s name.

Gospel Acclamation cf.Ps26:11

Alleluia, alleluia!

Instruct me, Lord, in your way;

on an even path lead me.

Alleluia!

July 18th : First reading The institution of the Passover A reading from the book of Exodus 11: 10-12:14

 July 18th :  First reading

The institution of the Passover

A reading from the book of Exodus 11: 10-12:14

Moses and Aaron worked many wonders in the presence of Pharaoh. But the Lord made Pharaoh’s heart stubborn, and he did not let the sons of Israel leave his country.

  The Lord said to Moses and Aaron in the land of Egypt:

  ‘This month is to be the first of all the others for you, the first month of your year. Speak to the whole community of Israel and say, “On the tenth day of this month each man must take an animal from the flock, one for each family: one animal for each household. If the household is too small to eat the animal, a man must join with his neighbour, the nearest to his house, as the number of persons requires. You must take into account what each can eat in deciding the number for the animal. It must be an animal without blemish, a male one year old; you may take it from either sheep or goats. You must keep it till the fourteenth day of the month when the whole assembly of the community of Israel shall slaughter it between the two evenings. Some of the blood must then be taken and put on the two doorposts and the lintel of the houses where it is eaten. That night, the flesh is to be eaten, roasted over the fire; it must be eaten with unleavened bread and bitter herbs. Do not eat any of it raw or boiled, but roasted over the fire, head, feet and entrails. You must not leave any over till the morning: whatever is left till morning you are to burn. You shall eat it like this: with a girdle round your waist, sandals on your feet, a staff in your hand. You shall eat it hastily: it is a passover in honour of the Lord. That night, I will go through the land of Egypt and strike down all the first-born in the land of Egypt, man and beast alike, and I shall deal out punishment to all the gods of Egypt. I am the Lord! The blood shall serve to mark the houses that you live in. When I see the blood I will pass over you and you shall escape the destroying plague when I strike the land of Egypt. This day is to be a day of remembrance for you, and you must celebrate it as a feast in the Lord’s honour. For all generations you are to declare it a day of festival, for ever.”’

The Word of the Lord.