திருப்பலி வாசகங்கள்

Tuesday, July 22, 2025

July 23rd : First reading The Lord sends quails and manna from heaven A reading from the book of Exodus 16:1-5,9-15

July 23rd : First reading

The Lord sends quails and manna from heaven

A reading from the book of Exodus 16:1-5,9-15

From Elim they set out, and the whole community of the sons of Israel reached the wilderness of Sin – between Elim and Sinai – on the fifteenth day of the second month after they had left Egypt. And the whole community of the sons of Israel began to complain against Moses and Aaron in the wilderness and said to them, ‘Why did we not die at the Lord’s hand in the land of Egypt, when we were able to sit down to pans of meat and could eat bread to our heart’s content! As it is, you have brought us to this wilderness to starve this whole company to death!’

Then the Lord said to Moses, ‘Now I will rain down bread for you from the heavens. Each day the people are to go out and gather the day’s portion; I propose to test them in this way to see whether they will follow my law or not. On the sixth day, when they prepare what they have brought in, this will be twice as much as the daily gathering.’

Moses said to Aaron, ‘To the whole community of the sons of Israel say this, “Present yourselves before the Lord, for he has heard your complaints.”’ As Aaron was speaking to the whole community of the sons of Israel, they turned towards the wilderness, and there was the glory of the Lord appearing in the form of a cloud. Then the Lord spoke to Moses and said, ‘I have heard the complaints of the sons of Israel. Say this to them, “Between the two evenings you shall eat meat, and in the morning you shall have bread to your heart’s content. Then you will learn that I, the Lord, am your God.”’ And so it came about: quails flew up in the evening, and they covered the camp; in the morning there was a coating of dew all round the camp. When the coating of dew lifted, there on the surface of the desert was a thing delicate, powdery, as fine as hoarfrost on the ground. When they saw this, the sons of Israel said to one another, ‘What is that?’ not knowing what it was. ‘That’ said Moses to them ‘is the bread the Lord gives you to eat.’

The Word of the Lord.

Monday, July 21, 2025

ஜூலை 22 : நற்செய்தி வாசகம் ஏனம்மா அழுகிறாய்? யாரைத் தேடுகிறாய்? ✠ யோவான் எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 20: 1, 11-18

ஜூலை 22 : நற்செய்தி வாசகம்

ஏனம்மா அழுகிறாய்? யாரைத் தேடுகிறாய்?

✠ யோவான் எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 20: 1, 11-18

வாரத்தின் முதல் நாளன்று விடியற் காலையில் இருள் நீங்கும் முன்பே மகதலா மரியா கல்லறைக்குச் சென்றார்; கல்லறை வாயிலில் இருந்த கல் அகற்றப்பட்டிருப்பதைக் கண்டார்.

மரியா கல்லறைக்கு வெளியே நின்று அழுதுகொண்டிருந்தார்; அழுதுகொண்டே கல்லறைக்குள் குனிந்து பார்த்தார். அங்கே வெண்ணாடை அணிந்த இரு வானதூதரை அவர் கண்டார். இயேசுவின் உடலை வைத்திருந்த இடத்தில் ஒருவர் தலைமாட்டிலும் மற்றவர் கால்மாட்டிலுமாக அவர்கள் அமர்ந்திருந்தார்கள்.

அவர்கள் மரியாவிடம், “அம்மா, ஏன் அழுகிறீர்?” என்று கேட்டார்கள். அவர் அவர்களிடம், “என் ஆண்டவரை எடுத்துக்கொண்டு போய் விட்டனர்; அவரை எங்கே வைத்தனரோ எனக்குத் தெரியவில்லை” என்றார்.

இப்படிச் சொல்லிவிட்டு அவர் திரும்பிப் பார்த்தபோது இயேசு நிற்பதைக் கண்டார். ஆனால் அங்கு நிற்பவர் இயேசு என்று அவர் அறிந்துகொள்ளவில்லை.

இயேசு அவரிடம், “ஏனம்மா அழுகிறாய்? யாரைத் தேடுகிறாய்?” என்று கேட்டார். மரியா அவரைத் தோட்டக்காரர் என்று நினைத்து அவரிடம், “ஐயா, நீர் அவரைத் தூக்கிக்கொண்டு போயிருந்தால் எங்கே வைத்தீர் எனச் சொல்லும். நான் அவரை எடுத்துச் செல்வேன்” என்றார்.

இயேசு அவரிடம், “மரியா” என்றார். மரியா திரும்பிப் பார்த்து, “ரபூனி” என்றார். இந்த எபிரேயச் சொல்லுக்கு ‘போதகரே’ என்பது பொருள். இயேசு அவரிடம், “என்னை இப்படிப் பற்றிக்கொள்ளாதே. நான் என் தந்தையிடம் இன்னும் செல்லவில்லை. நீ என் சகோதரர்களிடம் சென்று அவர்களிடம், ‘என் தந்தையும் உங்கள் தந்தையும் என் கடவுளும் உங்கள் கடவுளுமானவரிடம் செல்ல இருக்கிறேன்’ எனச் சொல்” என்றார்.

மகதலா மரியா சீடரிடம் சென்று, “நான் ஆண்டவரைக் கண்டேன்” என்றார்; தம்மிடம் இயேசு கூறியவற்றையும் அவர்களிடம் சொன்னார்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

ஜூலை 22 : பதிலுரைப் பாடல் திபா 63: 1. 2-3. 4-5. 7-8 (பல்லவி: 1b) பல்லவி: ஆண்டவரே, என் உயிர் உம்மீது தாகம் கொண்டுள்ளது.

ஜூலை 22 : பதிலுரைப் பாடல்

திபா 63: 1. 2-3. 4-5. 7-8 (பல்லவி: 1b)

பல்லவி: ஆண்டவரே, என் உயிர் உம்மீது தாகம் கொண்டுள்ளது.

கடவுளே! நீரே என் இறைவன்! உம்மையே நான் நாடுகின்றேன்; என் உயிர் உம்மீது தாகம் கொண்டுள்ளது; நீரின்றி வறண்ட தரிசு நிலம் போல என் உடல் உமக்காக ஏங்குகின்றது. - பல்லவி

உம் ஆற்றலையும் மாட்சியையும் காண விழைந்து உம் தூயகம் வந்து உம்மை நோக்குகின்றேன்.

ஏனெனில், உமது பேரன்பு உயிரினும் மேலானது; என் இதழ்கள் உம்மைப் புகழ்கின்றன. - பல்லவி

என் வாழ்க்கை முழுவதும் இவ்வண்ணமே உம்மைப் போற்றுவேன்; கைகூப்பி உமது பெயரை ஏத்துவேன்.

அறுசுவை விருந்தில் நிறைவடைவது போல என் உயிர் நிறைவடையும்; என் வாய் மகிழ்ச்சிமிகு இதழ்களால் உம்மைப் போற்றும். - பல்லவி

ஏனெனில், நீர் எனக்குத் துணையாய் இருந்தீர்; உம் இறக்கைகளின் நிழலில் மகிழ்ந்து பாடுகின்றேன்.

நான் உம்மை உறுதியாகப் பற்றிக்கொண்டேன்; உமது வலக்கை என்னை இறுகப் பிடித்துள்ளது. - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா!

வழியில் என்ன கண்டாய் நீ, மரியே, எமக்கு உரைப்பாயே. உயிரோடுள்ள கிறிஸ்துவின் கல்லறை தன்னைக் கண்டேனே; உயிர்த்த ஆண்டவரின் ஒப்பற்ற மாட்சியும் கண்டேனே. அல்லேலூயா

ஜூலை 22 : புனித மகதலா மரியா விழா முதல் வாசகம் கண்டேன் என் உயிர்க்குயிரான அன்பர்தமை. இனிமைமிகு பாடலிலிருந்து வாசகம் 3: 1-4a

ஜூலை 22 : புனித மகதலா மரியா விழா

முதல் வாசகம்

கண்டேன் என் உயிர்க்குயிரான அன்பர்தமை.

இனிமைமிகு பாடலிலிருந்து வாசகம் 3: 1-4a

தலைவியின் கூற்று:

இரவு நேரம் படுக்கையில் இருந்தேன்; என் உயிர்க்குயிரான அன்பரைத் தேடினேன்; தேடியும் அவரை நான் கண்டேன் அல்லேன்! “எழுந்திடுவேன்; நகரத்தில் சுற்றிவருவேன்; தெருக்களிலும் நாற்சந்திகளிலும் சுற்றி என் உயிர்க்குயிரான அன்பரைத் தேடுவேன்” தேடினேன்; தேடியும் அவரைக் கண்டேன் அல்லேன்!

ஆனால் என்னைக் கண்டனர் சாமக் காவலர்; நகரைச் சுற்றி வந்தவர்கள் அவர்கள். “என் உயிர்க்குயிரான அன்பரை நீங்களேனும் கண்டீர்களோ?” என்றேன். அவர்களை விட்டுச் சற்று அப்பால் சென்றதுமே கண்டேன் என் உயிர்க்குயிரான அன்பர்தமை.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

July 22nd : Gospel 'Mary, go and find the brothers and tell them' A reading from the Holy Gospel according to St.John 20:1-2,11-18

July 22nd : Gospel

'Mary, go and find the brothers and tell them'

A reading from the Holy Gospel according to St.John 20:1-2,11-18

It was very early on the first day of the week and still dark, when Mary of Magdala came to the tomb. She saw that the stone had been moved away from the tomb and came running to Simon Peter and the other disciple, the one Jesus loved. ‘They have taken the Lord out of the tomb’ she said ‘and we don’t know where they have put him.’

Meanwhile Mary stayed outside near the tomb, weeping. Then, still weeping, she stooped to look inside, and saw two angels in white sitting where the body of Jesus had been, one at the head, the other at the feet. They said, ‘Woman, why are you weeping?’ ‘They have taken my Lord away’ she replied ‘and I don’t know where they have put him.’ As she said this she turned round and saw Jesus standing there, though she did not recognise him. Jesus said, ‘Woman, why are you weeping? Who are you looking for?’ Supposing him to be the gardener, she said, ‘Sir, if you have taken him away, tell me where you have put him, and I will go and remove him.’ Jesus said, ‘Mary!’ She knew him then and said to him in Hebrew, ‘Rabbuni!’ – which means Master. Jesus said to her, ‘Do not cling to me, because I have not yet ascended to the Father. But go and find the brothers, and tell them: I am ascending to my Father and your Father, to my God and your God.’ So Mary of Magdala went and told the disciples that she had seen the Lord and that he had said these things to her.

The Word of the Lord.