ஜூன் 2 : நற்செய்தி வாசகம்இது எனது உடல்; இது எனது உடன்படிக்கையின் இரத்தம்.மாற்கு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 14: 12-16, 22-26

ஜூன் 2  :   நற்செய்தி வாசகம்

இது எனது உடல்; இது எனது உடன்படிக்கையின் இரத்தம்.

மாற்கு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 14: 12-16, 22-26

புளிப்பற்ற அப்ப விழாவின் முதல் நாள் வந்தது. பாஸ்கா ஆட்டுக்குட்டியைப் பலியிடும் அந்நாளிலே இயேசுவின் சீடர், “நீர் பாஸ்கா விருந்துண்ண நாங்கள் எங்கே சென்று ஏற்பாடு செய்ய வேண்டும் என விரும்புகிறீர்?” என்று கேட்டார்கள்.

அவர் பின்வருமாறு கூறி, தம் சீடருள் இருவரை அனுப்பினார்; “நீங்கள் புறப்பட்டு நகருக்குள் செல்லுங்கள். மண்குடத்தில் தண்ணீர் சுமந்துகொண்டு ஓர் ஆள் உங்களுக்கு எதிரே வருவார். அவர் பின்னே செல்லுங்கள். அவர் எந்த வீட்டுக்குச் செல்கிறாரோ, அந்த வீட்டின் உரிமையாளரிடம், “‘நான் என் சீடர்களோடு பாஸ்கா விருந்து உண்பதற்கான என் அறை எங்கே?’ என்று போதகர் கேட்கச் சொன்னார்” எனக் கூறுங்கள். அவர் மேல்மாடியில் ஒரு பெரிய அறையைக் காட்டுவார். அது தேவையான வசதிகளோடு தயார் நிலையில் இருக்கும். அங்கே நமக்கு ஏற்பாடு செய்யுங்கள்.” சீடர்கள் சென்று, நகரை அடைந்து, தங்களுக்கு அவர் சொல்லியவாறே அனைத்தையும் கண்டு பாஸ்கா விருந்துக்கு ஏற்பாடு செய்தார்கள்.

அவர்கள் உண்டுகொண்டிருந்தபொழுது அவர் அப்பத்தை எடுத்து, கடவுளைப் போற்றி அதைப் பிட்டு, அவர்களுக்குக் கொடுத்து, “இதைப் பெற்றுக்கொள்ளுங்கள்; இது எனது உடல்” என்றார். பின்பு அவர் கிண்ணத்தை எடுத்துக் கடவுளுக்கு நன்றி செலுத்தி அவர்களுக்குக் கொடுத்தார். அனைவரும் அதிலிருந்து பருகினர். அப்பொழுது அவர் அவர்களிடம், “இது எனது உடன்படிக்கையின் இரத்தம்; பலருக்காகச் சிந்தப்படும் இரத்தம். இனிமேல் இறையாட்சி வரும் அந்நாளில்தான் நான் திராட்சைப்பழ இரசத்தைக் குடிப்பேன்; அதுவரை ஒருபோதும் குடிக்க மாட்டேன் என உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்” என்றார்.

அவர்கள் புகழ்ப்பாடல் பாடிவிட்டு ஒலிவமலைக்குச் சென்றார்கள்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

ஜூன் 2 : இரண்டாம் வாசகம்கிறிஸ்துவின் இரத்தம் நம் மனச்சான்றை தூய்மைப்படுத்துகிறது!எபிரேயருக்கு எழுதப்பட்ட திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் 9: 11-15

ஜூன் 2  :   இரண்டாம் வாசகம்

கிறிஸ்துவின் இரத்தம் நம் மனச்சான்றை தூய்மைப்படுத்துகிறது!

எபிரேயருக்கு எழுதப்பட்ட திருமுகத்திலிருந்து வாசகம் 9: 11-15

சகோதரர் சகோதரிகளே,

கிறிஸ்து தலைமைக் குருவாக வந்துள்ளார். அவர் அருளும் நலன்கள் இப்போது நமக்குக் கிடைத்துள்ளன. அவர் திருப்பணி செய்யும் கூடாரம் முன்னதை விட மேலானது, நிறைவு மிக்கது. அது மனிதர் கையால் அமைக்கப்பட்டது அல்ல; அதாவது, படைக்கப்பட்ட இவ்வுலகைச் சார்ந்தது அல்ல. அவர் பலியாகப் படைத்த இரத்தம் வெள்ளாட்டுக் கிடாய்கள், கன்றுக்குட்டிகள் ஆகியவற்றின் இரத்தம் அல்ல, அவரது சொந்த இரத்தமே. அவர் ஒரே ஒருமுறை தூயகத்திற்குள் சென்று எக்காலத்திற்குமென அதைப் படைத்து நமக்கு என்றுமுள்ள மீட்பு கிடைக்கும்படி செய்தார்.

வெள்ளாட்டுக்கிடாய்கள், காளைகள் இவற்றின் இரத்தமும் கிடாரியின் சாம்பலும் தீட்டுப்பட்டவர்கள்மீது தெளிக்கப்படும்போது, சடங்கு முறைப்படி அவர்கள் தூய்மை பெறுகிறார்கள். ஆனால் கிறிஸ்துவின் இரத்தம், வாழும் கடவுளுக்கு நாம் வழிபாடு செய்யுமாறு, சாவுக்கு அழைத்துச் செல்லும் செயல்களிலிருந்து நம் மனச்சான்றை எத்துணை மிகுதியாய்த் தூய்மைப்படுத்துகிறது!

ஏனெனில் என்றுமுள்ள தூய ஆவியினால் தம்மைத்தாமே கடவுளுக்கு மாசற்ற பலியாகக் கொடுத்தவர் அவரே. இவ்வாறு அவர் புதிய உடன்படிக்கையின் இணைப்பாளராயிருக்கிறார். கடவுளால் அழைக்கப்பட்டவர்கள் அவரால் வாக்களிக்கப்பட்ட என்றும் நிலைக்கும் உரிமைப்பேற்றைப் பெறுவதற்கென்று இந்த உடன்படிக்கை உண்டானது. இது ஒரு சாவின் மூலம் ஏற்படுத்தப்பட்டது. இந்தச் சாவு முந்திய உடன்படிக்கையை மீறிச் செய்த குற்றங்களிலிருந்து மீட்பளிக்கிறது.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

தொடர்பாடல்

இத்தொடர் பாடலை விருப்பம் போல் பயன்படுத்தலாம்: இதை முழுமையாக அல்லது குறுகிய பாடமாக “வானவர் உணவிதோ” என்ற (21ஆம்) அடியிலிருந்தும் சொல்லலாம் அல்லது பாடலாம்.

சீயோனே, உன் மீட்பரைப் புகழ்வாய்,

கீதமும் பாடலும் இசைத்தே உந்தன்

ஆயரை, தலைவரைப் புகழ்வாயே.

எல்லாப் புகழும் கடந்தவர் அவரே;

இயலாது உன்னால் அவரைப் புகழ,

இயன்ற மட்டும் துணிந்திடுவாயே.

உயிர்மிகு அப்பம் உயிர்தரும் உணவாம்

போற்றுதற்குரிய இப்பேருண்மை

இன்று சிந்தனைக்கு ஏற்ற பொருளே.

தூய விருந்தின் பந்தியில் அன்று

பன்னிரு சோதரர் கூட்ட மதற்கே

கிடைத்த உணவிது; ஐயமே யில்லை.

ஆர்ப்பரிப் புடனே இனிமையும் கலந்த

நிறைபுகழ்க் கீதம் ஒலிப்பதோ டன்றி

மகிழ்வும் மனதில் பெருகிடல் தகுமே.

பெருஞ்சிறப்பான திருவிழா இன்றே

இத்திரு விருந்தை முதன் முதலாக

நிறுவிய நாளை நினைவுகூர்கின்றோம்.

புதிய பேரரசரின் இத்திருப் பந்தியில்

புதிய ஏற்பாட்டின் புதுத்தனிப் பாஸ்கா

பழைய பாஸ்காவை முடிவுறச் செய்யும்.

புதுமை பழமையைப் போக்குதல் காணீர்,

உண்மை நிழலை ஓட்டுதல் காணீர்,

ஒளியோ இரவை ஒழித்தல் காணீர்.

திருவிருந்ததனில் நிறைவேற்றியதைத்

தம் நினைவாகச் சீடரும் செய்யக்

கட்டளை தந்தார் கிறிஸ்து பெருமான்.

திருக் கட்டளையால் அறிவுரை பெற்று

அப்பமும் இரசமும் மீட்புக்குரிய

பலிப் பொருளாக அர்ச்சிக்கின்றோம்.

அப்பம் மாறி அவர் ஊன் ஆவதும்,

இரசமது மாறி இரத்தமாவதும்

கிறிஸ்துவர்க் கருளிய உண்மையாமே.

புலனையும் அறிவையும் முற்றும் கடந்து,

இயற்கை முறைமைக் கப்பால்,

உள்ளத்தை உறுதியோ டேற்கும் உயிர்விசு வாசம்.

அப்பமும் இரசமும் குணங்களில் வேறாய்

அவற்றின் தோற்றம் மட்டுமே யிருக்க

அற்புத உட்பொருள் மறைவாய் உள்ளதே.

ஊனே உணவு, இரத்தமே பானம்

இருவித குணங்கள் ஒவ்வொன் றுள்ளும்

கிறிஸ்து முழுவதும் உண்டெனக் கொள்வீர்.

உண்பவர் அவரைப் பிய்ப்பதுமில்லை.

உடைப்பதுமில்லை, பிரிப்பதுமில்லை.

அவரை முழுதாய் உண்கின் றனரே.

உண்பவர் ஒருவரோ, ஆயிரம் பேரோ,

ஒருவர் உண்பதையே அனைவரும் உண்பர்;

உண்பதால் என்றுமே தீர்வதுமில்லை.

நல்லவர் உண்பர், தீயரும் உண்பர்

அதனால் அவர் பெறும் பயன் வெவ்வேறாம்

முன்னவர் வாழ்வார், பின்னவர் அழிவார்.

நல்லோர் வாழ்வார், தீயோர் அழிவார்:

உணவொன்றாயினும் எத்துணை வேறாம்

பயன்விளைத் திடுமெனப் பகுத்துணர் வாயே.

அப்ப மதனைப் பிட்ட பின்னரும்

முழுமையில் எதுவோ அதுவே பகுதியில்

உளதாம், அறிந்திடு, ஐயமே வேண்டா.

உட்பொருள் பிளவு படுவதே யில்லை;

குணத்தில் மட்டும் பிடப்படுமே

அவரது நிலையும் உருவும் குறையா.

வானவர் உணவிதோ வழிநடப் போர்க்கும்

உணவா யிற்றே; மக்களின் உணவை

நாய்கட் கெறிதல் நலமா காதே.

ஈசாக் பலியிலும் பாஸ்கா மறியிலும்

நம் முன்னோர்க்குத் தந்த மன்னாவிலும்

இந்தப் பலியின் முன்குறி காண்பீர்.

நல்ல ஆயனே, உண்மை உணவே,

யேசுவே, எம்மேல் இரங்கிடு வீரே,

எமக்குநல் அமுதே ஊட்டிடுவீரே.

நும்திரு மந்தை எம்மைக் காத்து,

நித்திய வாழ்வினர் வாழும் நாட்டில்

நலன்கள் அனைத்தும் காணச் செய்வீர்.

அனைத்தும் அறிவோய், அனைத்தும் வல்லோய்,

மாந்தர்க் கிங்கு உணவினைத் தருவோய்,

அங்கும் பந்தியில் அமரச் செய்வாய்.

அமர்ந்து நும்முடன் பங்கினைக் கொள்ளவும்,

வான்திருக் கூட்டத்தின் நட்பினராகவும், அருள்வீர்,

ஆமென், அல்லேலூயா.

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

யோவா 6: 51-52

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா!

 விண்ணகத்திலிருந்து இறங்கி வந்த வாழ்வு தரும் உணவு நானே. இந்த உணவை எவராவது உண்டால் அவர் என்றுமே வாழ்வார், என்கிறார் ஆண்டவர். அல்லேலூயா.

ஜூன் 2 : பதிலுரைப் பாடல்திபா 116: 12-13. 15-16. 17-18 (பல்லவி: 13)பல்லவி: மீட்பின் கிண்ணத்தைக் கையில் எடுத்து, ஆண்டவர் பெயரைத் தொழுதிடுவேன்.

ஜூன் 2  :   பதிலுரைப் பாடல்

திபா 116: 12-13. 15-16. 17-18 (பல்லவி: 13)

பல்லவி: மீட்பின் கிண்ணத்தைக் கையில் எடுத்து, ஆண்டவர் பெயரைத் தொழுதிடுவேன்.

12

ஆண்டவர் எனக்குச் செய்த எல்லா நன்மைகளுக்காகவும் நான் அவருக்கு என்ன கைம்மாறு செய்வேன்?

13

மீட்பின் கிண்ணத்தைக் கையில் எடுத்து, ஆண்டவரது பெயரைத் தொழுவேன். - பல்லவி

15

ஆண்டவர்தம் அன்பர்களின் சாவு அவரது பார்வையில் மிக மதிப்புக்குரியது.

16

ஆண்டவரே! நான் உண்மையாகவே உம் ஊழியன்; நான் உம் பணியாள்; உம் அடியாளின் மகன்; என் கட்டுகளை நீர் அவிழ்த்து விட்டீர். - பல்லவி

17

நான் உமக்கு நன்றிப் பலி செலுத்துவேன்; ஆண்டவராகிய உம் பெயரைத் தொழுவேன்;

18

இப்பொழுதே உம் மக்கள் அனைவரின் முன்னிலையில் ஆண்டவரே! உமக்கு என் பொருத்தனைகளை நிறைவேற்றுவேன். - பல்லவி

ஜூன் 2 : கிறிஸ்துவின் திருவுடல், திருஇரத்தம் பெருவிழாமுதல் வாசகம்ஆண்டவர் உங்களோடு செய்துள்ள உடன்படிக்கையின் இரத்தம் இதோ.விடுதலைப் பயண நூலிலிருந்து வாசகம் 24: 3-8

ஜூன் 2  :   கிறிஸ்துவின் திருவுடல், திருஇரத்தம் பெருவிழா

முதல் வாசகம்

ஆண்டவர் உங்களோடு செய்துள்ள உடன்படிக்கையின் இரத்தம் இதோ.

விடுதலைப் பயண நூலிலிருந்து வாசகம் 24: 3-8

அக்காலத்தில்,

மோசே மக்களிடம் வந்து ஆண்டவர் சொன்ன அனைத்து வார்த்தைகளையும் விதிமுறைகளையும் அறிவித்தார். மக்கள் அனைவரும் ஒரே குரலாக; “ஆண்டவர் கூறிய வார்த்தைகள் அனைத்தையும் நாங்கள் செயல்படுத்துவோம்” என்று விடையளித்தனர்.

மோசே ஆண்டவரின் வாக்குகள் அனைத்தையும் எழுதி வைத்தார். அதிகாலையில் அவர் எழுந்து மலையடிவாரத்தில் ஒரு பலிபீடத்தையும், இஸ்ரயேலின் பன்னிரண்டு குலங்களுக்காகப் பன்னிரண்டு தூண்களையும் எழுப்பினார். அவர் இஸ்ரயேல் மக்களின் இளைஞர்களை அனுப்பி வைக்க, அவர்களும் ஆண்டவருக்கு எரிபலிகள் செலுத்தினர். மாடுகளை நல்லுறவுப் பலிகளாகவும் ஆண்டவருக்குப் பலியிட்டனர்.

மோசே இரத்தத்தில் ஒரு பாதியை எடுத்துக் கலங்களில் விட்டு வைத்தார். மறு பாதியைப் பலிபீடத்தின் மேல் தெளித்தார். அவர் உடன்படிக்கையின் ஏட்டைஎடுத்து மக்கள் காதுகளில் கேட்கும்படி வாசித்தார். அவர்கள், “ஆண்டவர் கூறிய அனைத்தையும் நாங்கள் செயல்படுத்திக் கீழ்ப்படிந்திருப்போம்” என்றனர்.

அப்போது மோசே இரத்தத்தை எடுத்து மக்கள்மேல் தெளித்து, “இவ்வனைத்து வார்த்தைக்குமிணங்க, ஆண்டவர் உங்களோடு செய்துள்ள உடன்படிக்கையின் இரத்தம் இதோ” என்றார்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

June 2nd : GospelThis is my body; this is my bloodA reading from the Holy Gospel according to St.Mark 14:12-16, 22-26

June 2nd :  Gospel

This is my body; this is my blood

A reading from the Holy Gospel according to St.Mark 14:12-16, 22-26 

On the first day of Unleavened Bread, when the Passover lamb was sacrificed, his disciples said to Jesus, ‘Where do you want us to go and make the preparations for you to eat the passover?’ So he sent two of his disciples, saying to them, ‘Go into the city and you will meet a man carrying a pitcher of water. Follow him, and say to the owner of the house which he enters, “The Master says: Where is my dining room in which I can eat the passover with my disciples?” He will show you a large upper room furnished with couches, all prepared. Make the preparations for us there.’ The disciples set out and went to the city and found everything as he had told them, and prepared the Passover.

  And as they were eating he took some bread, and when he had said the blessing he broke it and gave it to them. ‘Take it,’ he said ‘this is my body.’ Then he took a cup, and when he had returned thanks he gave it to them, and all drank from it, and he said to them, ‘This is my blood, the blood of the covenant, which is to be poured out for many. I tell you solemnly, I shall not drink any more wine until the day I drink the new wine in the kingdom of God.’

  After psalms had been sung they left for the Mount of Olives.

The Word of the Lord.

June 2nd : Second reading The blood of Christ can purify our inner selfA reading from the letter of St.Paul to the Hebrews 9:11-15

June 2nd :  Second reading 

The blood of Christ can purify our inner self

A reading from the letter of St.Paul to the Hebrews 9:11-15 

Now Christ has come, as the high priest of all the blessings which were to come. He has passed through the greater, the more perfect tent, which is better than the one made by men’s hands because it is not of this created order; and he has entered the sanctuary once and for all, taking with him not the blood of goats and bull calves, but his own blood, having won an eternal redemption for us. The blood of goats and bulls and the ashes of a heifer are sprinkled on those who have incurred defilement and they restore the holiness of their outward lives; how much more effectively the blood of Christ, who offered himself as the perfect sacrifice to God through the eternal Spirit, can purify our inner self from dead actions so that we do our service to the living God.

  He brings a new covenant, as the mediator, only so that the people who were called to an eternal inheritance may actually receive what was promised: his death took place to cancel the sins that infringed the earlier covenant.

The Word of the Lord.

Sequence 

Lauda, Sion

The Sequence may be said or sung in full, or using the shorter form indicated by the asterisked verses.

Sing forth, O Zion, sweetly sing

The praises of thy Shepherd-King,

  In hymns and canticles divine;

Dare all thou canst, thou hast no song

Worthy his praises to prolong,

  So far surpassing powers like thine.

Today no theme of common praise

Forms the sweet burden of thy lays –

  The living, life-dispensing food –

That food which at the sacred board

Unto the brethren twelve our Lord

  His parting legacy bestowed.

Then be the anthem clear and strong,

Thy fullest note, thy sweetest song,

  The very music of the breast:

For now shines forth the day sublime

That brings remembrance of the time

  When Jesus first his table blessed.

Within our new King’s banquet-hall

They meet to keep the festival

  That closed the ancient paschal rite:

The old is by the new replaced;

The substance hath the shadow chased;

  And rising day dispels the night.

Christ willed what he himself had done

Should be renewed while time should run,

  In memory of his parting hour:

Thus, tutored in his school divine,

We consecrate the bread and wine;

  And lo – a Host of saving power.

This faith to Christian men is given –

Bread is made flesh by words from heaven:

  Into his blood the wine is turned:

What though it baffles nature’s powers

Of sense and sight? This faith of ours

  Proves more than nature e’er discerned.

Concealed beneath the two-fold sign,

Meet symbols of the gifts divine,

  There lie the mysteries adored:

The living body is our food;

Our drink the ever-precious blood;

  In each, one undivided Lord.

Not he that eateth it divides

The sacred food, which whole abides

  Unbroken still, nor knows decay;

Be one, or be a thousand fed,

They eat alike that living bread

  Which, still received, ne’er wastes away.

The good, the guilty share therein,

With sure increase of grace or sin,

  The ghostly life, or ghostly death:

Death to the guilty; to the good

Immortal life. See how one food

  Man’s joy or woe accomplisheth.

We break the Sacrament, but bold

And firm thy faith shall keep its hold,

Deem not the whole doth more enfold

  Than in the fractured part resides

Deem not that Christ doth broken lie,

’Tis but the sign that meets the eye,

The hidden deep reality

  In all its fullness still abides.

– – – – – –

*Behold the bread of angels, sent

For pilgrims in their banishment,

The bread for God’s true children meant,

  That may not unto dogs be given:

Oft in the olden types foreshowed;

In Isaac on the altar bowed,

And in the ancient paschal food,

  And in the manna sent from heaven.

*Come then, good shepherd, bread divine,

Still show to us thy mercy sign;

Oh, feed us still, still keep us thine;

So may we see thy glories shine

  In fields of immortality;

*O thou, the wisest, mightiest, best,

Our present food, our future rest,

Come, make us each thy chosen guest,

Co-heirs of thine, and comrades blest

  With saints whose dwelling is with thee.

Amen. Alleluia.

Gospel Acclamation Jn6:51

Alleluia, alleluia!

I am the living bread which has come down from heaven,

says the Lord.

Anyone who eats this bread will live for ever.

Alleluia!

June 2nd : Responsorial Psalm116:12-13, 15-16, 17-18R. (13) I will take the cup of salvation, and call on the name of the Lord. or:

June 2nd :  Responsorial Psalm

116:12-13, 15-16, 17-18

R. (13)    I will take the cup of salvation, and call on the name of the Lord. or:

R. Alleluia.

How shall I make a return to the LORD

    for all the good he has done for me?

The cup of salvation I will take up,

    and I will call upon the name of the LORD.

R. I will take the cup of salvation, and call on the name of the Lord.

or:

R. Alleluia.

Precious in the eyes of the LORD

    is the death of his faithful ones.

I am your servant, the son of your handmaid;

    you have loosed my bonds.

R. I will take the cup of salvation, and call on the name of the Lord.

or:

R. Alleluia.

To you will I offer sacrifice of thanksgiving,

    and I will call upon the name of the LORD.

My vows to the LORD I will pay

    in the presence of all his people.

R. I will take the cup of salvation, and call on the name of the Lord.

or:

R. Alleluia.

June 2nd : First Reading This is the blood of the Covenant that the Lord has made with youA Reading from the Book of Exodus 24 :3-8

June 2nd :  First Reading 

This is the blood of the Covenant that the Lord has made with you

A Reading from the Book of Exodus 24 :3-8

Moses went and told the people all the commands of the Lord and all the ordinances. In answer, all the people said with one voice, ‘We will observe all the commands that the Lord has decreed.’ Moses put all the commands of the Lord into writing, and early next morning he built an altar at the foot of the mountain, with twelve standing-stones for the twelve tribes of Israel. Then he directed certain young Israelites to offer holocausts and to immolate bullocks to the Lord as communion sacrifices. Half of the blood Moses took up and put into basins, the other half he cast on the altar. And taking the Book of the Covenant he read it to the listening people, and they said, ‘We will observe all that the Lord has decreed; we will obey.’ Then Moses took the blood and cast it towards the people. ‘This,’ he said, ‘is the blood of the Covenant that the Lord has made with you, containing all these rules.’

The Word of the Lord.