ஏப்ரல் 7 : நற்செய்தி வாசகம்அப்பத்தைப் பிட்டு சீடர்களுக்குக் கொடுத்தார். அவர்கள் இயேசுவை அடையாளம் கண்டுகொண்டார்கள்.லூக்கா எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 24: 13-35

ஏப்ரல் 7 :  நற்செய்தி வாசகம்

அப்பத்தைப் பிட்டு சீடர்களுக்குக் கொடுத்தார். அவர்கள் இயேசுவை அடையாளம் கண்டுகொண்டார்கள்.

லூக்கா எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 24: 13-35

வாரத்தின் முதல் நாள் சீடர்களுள் இருவர் எருசலேமிலிருந்து ஏறத்தாழ பதினொரு கிலோ மீட்டர் தொலையிலுள்ள ஓர் ஊருக்குச் சென்று கொண்டிருந்தனர். அவ்வூரின் பெயர் எம்மாவு. அவர்கள் இந்நிகழ்ச்சிகள் அனைத்தையும் குறித்து ஒருவரோடு ஒருவர் உரையாடிக்கொண்டே சென்றார்கள். இப்படி அவர்கள் உரையாடிக்கொண்டும் வினவிக் கொண்டும் சென்றபோது, இயேசு நெருங்கிவந்து அவர்களோடு நடந்து சென்றார். ஆனால் அவர் யார் என்று அறிந்து உணரமுடியாதவாறு அவர்கள் கண்கள் மறைக்கப்பட்டிருந்தன. அவர் அவர்களை நோக்கி, “வழிநெடுகிலும் நீங்கள் ஒருவரோடு ஒருவர் பேசிக்கொண்டிருப்பது என்ன?” என்று கேட்டார். அவர்கள் முக வாட்டத்தோடு நின்றார்கள்.

அவர்களுள் கிளயோப்பா என்னும் பெயருடைய ஒருவர் அவரிடம் மறுமொழியாக, “எருசலேமில் தங்கியிருப்பவர்களுள் உமக்கு மட்டும்தான் இந்நாள்களில் நிகழ்ந்தவை தெரியாதோ!"என்றார். அதற்கு அவர் அவர்களிடம், “என்ன நிகழ்ந்தது?” என்று கேட்டார். அவர்கள் அவரிடம், “நாசரேத்து இயேசுவைப் பற்றியேதான் பேசுகின்றோம். அவர் கடவுளுக்கும் மக்கள் எல்லாருக்கும் முன்பாகச் சொல்லிலும் செயலிலும் வல்ல இறைவாக்கினராகத் திகழ்ந்தார். அவர் இஸ்ரயேலை மீட்கப் போகிறார் என்று நாங்கள் எதிர்பார்த்து இருந்தோம். ஆனால் தலைமைக் குருக்களும் ஆட்சியாளர்களும் அவருக்கு மரணதண்டனை விதித்துச் சிலுவையில் அறைந்தார்கள். இவையெல்லாம் நிகழ்ந்து இன்றோடு மூன்று நாள்கள் ஆகின்றன. ஆனால் இன்று எங்களைச் சேர்ந்த பெண்களுள் சிலர் எங்களை மலைப்புக்குள்ளாக்கினர்; அவர்கள் விடியற்காலையில் கல்லறைக்குச் சென்றார்கள்; அவருடைய உடலைக் காணாது திரும்பி வந்து, வானதூதர்களைக் கண்டதாகவும் இயேசு உயிரோடிருக்கிறார் என்று அவர்கள் கூறியதாகவும் சொன்னார்கள். எங்களோடு இருந்தவர்களுள் சிலரும் கல்லறைக்குச் சென்று, அப்பெண்கள் சொன்னவாறே இருக்கக் கண்டனர். ஆனால் அவர்கள் இயேசுவைக் காணவில்லை” என்றார்கள்.

இயேசு அவர்களை நோக்கி, “அறிவிலிகளே! இறைவாக்கினர்கள் உரைத்த எல்லாவற்றையும் நம்ப இயலாத மந்த உள்ளத்தினரே! மெசியா தாம் மாட்சியடைவதற்குமுன் இத்துன்பங்களைப் படவேண்டுமல்லவா!” என்றார். மேலும் மோசேமுதல் இறைவாக்கினர்வரை அனைவரின் நூல்களிலும் தம்மைக் குறித்து எழுதப்பட்ட யாவற்றையும் அவர் அவர்களுக்கு விளக்கினார்.

அவர்கள் தாங்கள் போகவேண்டிய ஊரை நெருங்கி வந்தார்கள். அவரோ அதற்கு அப்பால் போகிறவர்போலக் காட்டிக்கொண்டார். அவர்கள் அவரிடம், “எங்களோடு தங்கும்; ஏனெனில் மாலை நேரம் ஆயிற்று; பொழுதும் போயிற்று” என்று கூறிக் கட்டாயப்படுத்தி அவரை இணங்கவைத்தார்கள். அவர் அங்குத் தங்குமாறு அவர்களோடு சென்றார். அவர்களோடு அவர் பந்தியில் அமர்ந்திருந்தபோது அப்பத்தை எடுத்து, கடவுளைப் போற்றி, பிட்டு அவர்களுக்குக் கொடுத்தார். அப்போது அவர்கள் கண்கள் திறந்தன. அவர்களும் அவரை அடையாளம் கண்டுகொண்டார்கள். உடனே அவர் அவர்களிடமிருந்து மறைந்துபோனார். அப்போது, அவர்கள் ஒருவரை ஒருவர் நோக்கி, “வழியிலே அவர் நம்மோடு பேசி, மறைநூலை விளக்கும்போது நம் உள்ளம் பற்றி எரியவில்லையா?” என்று பேசிக்கொண்டார்கள்.

அந்நேரமே அவர்கள் புறப்பட்டு எருசலேமுக்குத் திரும்பிப் போனார்கள். அங்கே பதினொருவரும் அவர்களோடு இருந்தவர்களும் குழுமியிருக்கக் கண்டார்கள். அங்கிருந்தவர்கள், “ஆண்டவர் உண்மையாகவே உயிருடன் எழுப்பப்பட்டார். அவர் சீமோனுக்குத் தோற்றம் அளித்துள்ளார்” என்று சொன்னார்கள். அவர்கள் வழியில் நிகழ்ந்தவற்றையும் அவர் அப்பத்தைப் பிட்டுக்கொடுக்கும்போது அவரைக் கண்டுணர்ந்துகொண்டதையும் அங்கிருந்தவர்களுக்கு எடுத்துரைத்தார்கள்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

-----

ஏப்ரல் 7 : பதிலுரைப் பாடல்திபா 105: 1-2. 3-4. 6-7. 8-9 (பல்லவி: 3b)பல்லவி: ஆண்டவரைத் தேடுவோரின் இதயம் அக்களிப்பதாக!அல்லது: அல்லேலூயா, அல்லேலூயா, அல்லேலூயா!

ஏப்ரல் 7 :  பதிலுரைப் பாடல்

திபா 105: 1-2. 3-4. 6-7. 8-9 (பல்லவி: 3b)

பல்லவி: ஆண்டவரைத் தேடுவோரின் இதயம் அக்களிப்பதாக!

அல்லது: அல்லேலூயா, அல்லேலூயா, அல்லேலூயா!

https://youtu.be/_dlZ9QyHTQk

1

ஆண்டவருக்கு நன்றி செலுத்துங்கள்! அவர்தம் பெயரைச் சொல்லி வழிபடுங்கள்! அவர்தம் செயல்களை மக்களினங்கள் அறியச் செய்யுங்கள்.

2

அவருக்குப் பாடல் பாடுங்கள்; அவரைப் புகழ்ந்தேத்துங்கள்! அவர்தம் வியத்தகு செயல்கள் அனைத்தையும் எடுத்துரையுங்கள்! - பல்லவி

3

அவர் தம் திருப்பெயரை மாட்சிப்படுத்துங்கள்; ஆண்டவரைத் தேடுவோரின் இதயம் அக்களிப்பதாக!

4

ஆண்டவரையும் அவரது ஆற்றலையும் தேடுங்கள்! அவரது திருமுகத்தை இடையறாது நாடுங்கள்! - பல்லவி

6

அவரின் ஊழியராம் ஆபிரகாமின் வழிமரபே! அவர் தேர்ந்துகொண்ட யாக்கோபின் பிள்ளைகளே!

7

அவரே நம் கடவுளாகிய ஆண்டவர்! அவரின் நீதித் தீர்ப்புகள் உலகம் அனைத்திற்கும் உரியன. - பல்லவி

8

அவர் தமது உடன்படிக்கையை என்றென்றும் நினைவில் கொள்கின்றார்; ஆயிரம் தலைமுறைக்கென தாம் அளித்த வாக்குறுதியை நினைவுகூர்கின்றார்.

9

ஆபிரகாமுடன் தாம் செய்துகொண்ட உடன்படிக்கையையும் ஈசாக்குக்குத் தாம் ஆணையிட்டுக் கூறியதையும் அவர் நினைவில் கொண்டுள்ளார். - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

திபா 118: 24

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! ஆண்டவர் தோற்றுவித்த வெற்றியின் நாள் இதுவே; இன்று அக்களிப்போம்; அகமகிழ்வோம். அல்லேலூயா.

ஏப்ரல் 7 : முதல் வாசகம்என்னிடம் உள்ளதை உமக்குக் கொடுக்கிறேன். இயேசு கிறிஸ்துவின் பெயரால் எழுந்து நடந்திடும்.திருத்தூதர் பணிகள் நூலிலிருந்து வாசகம் 3: 1-10

ஏப்ரல் 7 :  முதல் வாசகம்

என்னிடம் உள்ளதை உமக்குக் கொடுக்கிறேன். இயேசு கிறிஸ்துவின் பெயரால் எழுந்து நடந்திடும்.

திருத்தூதர் பணிகள் நூலிலிருந்து வாசகம் 3: 1-10

ஒரு நாள் இறைவேண்டல் செய்யும் நேரமாகிய பிற்பகல் மூன்று மணிக்குப் பேதுருவும் யோவானும் கோவிலுக்குச் சென்றனர். அப்பொழுது பிறவியிலேயே கால் ஊனமுற்றிருந்த ஒருவரைச் சிலர் சுமந்துகொண்டு வந்தனர். கோவிலுக்குள் செல்பவரிடம் பிச்சை கேட்பதற்காக அவரை நாள்தோறும் கோவிலின் ‘அழகுவாயில்’ என்னுமிடத்தில் வைப்பர். அவர் கோவிலுக்குள் சென்றுகொண்டிருந்த பேதுருவையும் யோவானையும் கண்டு பிச்சை கேட்டார்.

பேதுருவும் யோவானும் அவரை உற்றுப் பார்த்து, “எங்களைப் பார்” என்று கூறினர். அவர், ஏதாவது கிடைக்கும் என்ற எதிர்பார்ப்புடன் அவர்களை ஆவலுடன் நோக்கினார். பேதுரு அவரிடம், “வெள்ளியும் பொன்னும் என்னிடம் இல்லை; என்னிடம் உள்ளதை உமக்குக் கொடுக்கிறேன். நாசரேத்து இயேசு கிறிஸ்துவின் பெயரால் எழுந்து நடந்திடும்” என்று கூறி, அவரது வலக்கையைப் பற்றிப்பிடித்துத் தூக்கிவிட்டார். உடனே அவரது காலடிகளும் கணுக்கால்களும் வலுவடைந்தன. அவர் குதித்தெழுந்து நடக்கத் தொடங்கினார்; துள்ளி நடந்து, கடவுளைப் போற்றியவாறே அவர்களோடு கோவிலுக்குள் சென்றார்.

அவர் நடப்பதையும் கடவுளைப் போற்றுவதையும் மக்களனைவரும் கண்டனர். அவர்கள் எல்லாரும் கோவிலின் அழகுவாயில் அருகே பிச்சை கேட்டுக்கொண்டிருந்தவர் இவரே என்று அறிந்துகொண்டனர்; நடந்ததைப் பார்த்துத் திகைப்பு மிகுந்தவராய் மெய்மறந்து நின்றனர்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

WEDNESDAY APRIL 7, 2021 📖GOSPEL He made himself known by them at the breaking of the bread A Reading From The Holy Gospel According To Luke (24, 13-35)

WEDNESDAY APRIL 7, 2021 

📖GOSPEL 

He made himself known by them at the breaking of the bread 

A Reading From The Holy Gospel According To Luke (24, 13-35) 

On the same day (that is, the first day of the week), two disciples were on their way to a village called Emmaus, a two hour walk from Jerusalem, and they were talking to each other about everything that had happened. .

Now, while they were talking and wondering, Jesus himself came near, and he was walking with them. But their eyes were prevented from recognizing him. Jesus said to them, “What are you discussing as you walk? So they stopped, all sad. One of the two, named Cleophas, replied: “You are indeed the only foreigner residing in Jerusalem who is unaware of the events of these days. He said to them: "What events? They answered him, "What happened to Jesus of Nazareth, that man who was a powerful prophet in his deeds and words before God and before all the people: how the high priests and our rulers delivered him up, they l 'sentenced to death and crucified him. We were hoping that he was going to deliver Israel. But with all this, this is already the third day that has passed since it happened. In fact, some women in our group amazed us. When, at dawn, they went to the tomb, they did not find his body; they came to tell us that they even had a vision: angels, who said he is alive. Some of our companions went to the tomb, and they found things as the women said; but he, they did not see him. He then said to them: "Minds without intelligence!" How slow your heart is to believe everything the prophets have said! Was it not necessary for Christ to suffer this in order to enter into his glory? And, starting from Moses and all the Prophets, he interpreted to them, in all the Scriptures, what concerned him. When, at dawn, they went to the tomb, they did not find his body; they came to tell us that they even had a vision: angels, who said he is alive. Some of our companions went to the tomb, and they found things as the women said; but he, they did not see him. He then said to them: "Minds without intelligence!" How slow your heart is to believe everything the prophets have said! Was it not necessary for Christ to suffer this in order to enter into his glory? And, starting from Moses and all the Prophets, he interpreted to them, in all the Scriptures, what concerned him. When, at dawn, they went to the tomb, they did not find his body; they came to tell us that they even had a vision: angels, who said he is alive. Some of our companions went to the tomb, and they found things as the women said; but he, they did not see him. He then said to them: "Minds without intelligence!" How slow your heart is to believe everything the prophets have said! Was it not necessary for Christ to suffer this in order to enter into his glory? And, starting from Moses and all the Prophets, he interpreted to them, in all the Scriptures, what concerned him. Some of our companions went to the tomb, and they found things as the women said; but he, they did not see him. He then said to them: "Minds without intelligence!" How slow your heart is to believe everything the prophets have said! Was it not necessary for Christ to suffer this in order to enter into his glory? And, starting from Moses and all the Prophets, he interpreted to them, in all the Scriptures, what concerned him. Some of our companions went to the tomb, and they found things as the women said; but he, they did not see him. He then said to them: "Minds without intelligence!" How slow your heart is to believe everything the prophets have said! Was it not necessary for Christ to suffer this in order to enter into his glory? And, starting from Moses and all the Prophets, he interpreted to them, in all the Scriptures, what concerned him.

When they approached the village they were going to, Jesus pretended to go further. But they tried to hold him back: "Stay with us, for evening is approaching and the day is already falling." So he went in to stay with them.

When he was at table with them, having taken the bread, he pronounced the blessing and, having broken it, he gave it to them. Then their eyes were opened, and they recognized him, but he disappeared from their sight. They said to each other, "Was not our hearts burning within us as he spoke to us on the road and opened the scriptures to us?" Immediately they got up and returned to Jerusalem. There they found the eleven Apostles and their companions gathered together, who said to them: “The Lord is truly risen: he has appeared to Simon Peter. In their turn, they recounted what had happened on the road, and how the Lord had made himself known by them at the breaking of bread. 

The Gospel of the Lord.

WEDNESDAY APRIL 7, 2021 RESPONSORIAL Respons : Joy for hearts that seek God! OR Hallelujah! Psalm 104 (105)

WEDNESDAY APRIL 7, 2021 

RESPONSORIAL 

Respons : Joy for hearts that seek God! OR Hallelujah! 

Psalm 104 (105) 

Give thanks to the Lord, proclaim his name, proclaim his

mighty deeds among the peoples;

sing and play for him,

endlessly repeat his wonders. R 

Glorify yourselves on his most holy name:

joy for hearts that seek God!

Seek the Lord and his power,

seek his face without ceasing. R 

You, the race of Abraham his servant,

the sons of Jacob, whom he chose.

The Lord is our God:

his judgments are law for the universe. R 

He always remembered his covenant, a

word decreed for a thousand generations: a

promise made to Abraham,

guaranteed by oath to Isaac. R 

_______ 

🌿Gospel Acclamation. 

Hallelujah, Hallelujah! This is the day that the LORD has made; let us rejoice and be glad in it. Hallelujah. 

____________________________.

WEDNESDAY APRIL 7, 2021 FIRST READING "What I have, I give to you: in the name of Jesus, arise and walk" Reading from the book of Acts of the Apostles (3, 1-10)

WEDNESDAY APRIL 7, 2021 

FIRST READING 

"What I have, I give to you: in the name of Jesus, arise and walk" 

Reading from the book of Acts of the Apostles (3, 1-10) 

In those days Peter and John went up to the Temple for the afternoon prayer at the ninth hour. A man was then brought there, crippled from birth, who was installed every day at the door of the Temple, called the "Belle-Porte", to ask for alms to those who entered. Seeing Peter and John who were about to enter the Temple, he asked them for alms. Then Peter, like John, fixed his eyes on him, and he said: “Look at us! The man was watching them, expecting to receive something from them. Peter said: “I have none of silver and gold; but what I have I give you: in the name of Jesus Christ the Nazarene, arise and walk. Then, taking him by the right hand, he lifted him up, and instantly his feet and ankles firmed up. With a bound, he was on his feet and he was walking. Entering the Temple with them, he walked, leaped, and praised God. And all the people saw him walk and praise God. We recognized him: it was he who was sitting at the “Belle-Porte” of the Temple to ask for alms. And people were amazed and bewildered at what had happened to him. 

The Word of the Lord.

_________________________________.