ஜூன் 7 : நற்செய்தி வாசகம்அவர் வாழ்வோரின் கடவுள்; இறந்தோரின் கடவுள் அல்லர்.✠ மாற்கு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 12: 18-27

ஜூன் 7 :  நற்செய்தி வாசகம்

அவர் வாழ்வோரின் கடவுள்; இறந்தோரின் கடவுள் அல்லர்.

✠ மாற்கு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 12: 18-27

அக்காலத்தில்

உயிர்த்தெழுதல் இல்லை என்னும் கருத்துடைய சதுசேயர் இயேசுவை அணுகி, “போதகரே, ஒருவர் மகப்பேறின்றித் தம் மனைவியை விட்டுவிட்டு இறந்துபோனால், அவரைக் கொழுந்தனே மனைவியாக ஏற்றுக்கொண்டு சகோதரருக்கு வழிமரபு உருவாக்கவேண்டும் என்று மோசே நமக்கு எழுதி வைத்துள்ளார். சகோதரர் எழுவர் இருந்தனர். மூத்தவர் ஒரு பெண்ணை மணந்து மகப்பேறின்றி இறந்தார். இரண்டாமவர் அவரை மணந்து அவரும் மகப்பேறின்றி இறந்தார். மூன்றாமவருக்கும் அவ்வாறே நிகழ்ந்தது. ஏழு பேருக்கும் மகப்பேறு இல்லாமற்போயிற்று. அனைவருக்கும் கடைசியாக அப்பெண்ணும் இறந்தார். அவர்கள் உயிர்த்தெழும்போது, அவர் அவர்களுள் யாருக்கு மனைவியாக இருப்பார்? ஏனெனில் எழுவரும் அவரை மனைவியாகக் கொண்டிருந்தனரே!” என்று கேட்டனர்.

அதற்கு இயேசு அவர்களிடம், “உங்களுக்கு மறைநூலும் தெரியாது, கடவுளின் வல்லமையும் தெரியாது. இதனால்தான் தவறான கருத்தைக் கொண்டிருக்கிறீர்கள். இறந்து உயிர்த்தெழும்போது யாரும் திருமணம் செய்துகொள்வதில்லை. மாறாக, அவர்கள் விண்ணகத் தூதரைப்போல் இருப்பார்கள். இறந்தோர் உயிருடன் எழுப்பப்படுவதைப் பற்றி மோசேயின் நூலில் முட்புதர் பற்றிய நிகழ்ச்சியில் இவ்வாறு வாசித்தது இல்லையா? ‘ஆபிரகாமின் கடவுள், ஈசாக்கின் கடவுள், யாக்கோபின் கடவுள் நானே’ என்று கடவுள் அவரிடம் சொன்னாரே! அவர் இறந்தோரின் கடவுள் அல்ல; மாறாக, வாழ்வோரின் கடவுள். நீங்கள் தவறான கருத்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்” என்று கூறினார்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

ஜூன் 7 : பதிலுரைப் பாடல்திபா 25: 2-3. 4-5ab. 6-7bc. 8-9 (பல்லவி: 1)பல்லவி: ஆண்டவரே, உம்மை நோக்கி, என் உள்ளத்தை உயர்த்துகின்றேன்.

ஜூன் 7 :  பதிலுரைப் பாடல்

திபா 25: 2-3. 4-5ab. 6-7bc. 8-9 (பல்லவி: 1)

பல்லவி: ஆண்டவரே, உம்மை நோக்கி, என் உள்ளத்தை உயர்த்துகின்றேன்.

2

என் கடவுளே, உம்மில் நம்பிக்கை கொள்கின்றேன்; நான் வெட்கமுற விடாதேயும்; என் பகைவர் என்னைக் கண்டு நகைக்க விடாதேயும்.

3

உண்மையிலேயே, உம்மை நம்பும் எவரும் வெட்கமுறுவதில்லை; காரணமின்றித் துரோகம் செய்பவரோ வெட்கத்திற்கு உள்ளாவர். - பல்லவி

4

ஆண்டவரே, உம் பாதைகளை நான் அறியச் செய்தருளும்; உம் வழிகளை எனக்குக் கற்பித்தருளும்.

5ab

உமது உண்மை நெறியில் என்னை நடத்தி எனக்குக் கற்பித்தருளும்; ஏனெனில், நீரே என் மீட்பராம் கடவுள். - பல்லவி

6

ஆண்டவரே, உமது இரக்கத்தையும், உமது பேரன்பையும் நினைந்தருளும்; ஏனெனில், அவை தொடக்கமுதல் உள்ளவையே.

7bc

உமது பேரன்பிற்கேற்ப என்னை நினைத்தருளும்; ஏனெனில், ஆண்டவரே நீரே நல்லவர். - பல்லவி

8

ஆண்டவர் நல்லவர்; நேர்மையுள்ளவர்; ஆகையால், அவர் பாவிகளுக்கு நல்வழியைக் கற்பிக்கின்றார்.

9

எளியோரை நேரிய வழியில் அவர் நடத்துகின்றார்; எளியோர்க்குத் தமது வழியைக் கற்பிக்கின்றார். - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

யோவா 11: 25

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா!

 உயிர்த்தெழுதலும் வாழ்வும் நானே; என்னிடம் நம்பிக்கை கொள்பவர் இறப்பினும் வாழ்வார். அல்லேலூயா.

ஜூன் 7 : முதல் வாசகம்தோபித்து, சாரா ஆகிய இருவரின் மன்றாட்டும் கடவுளின் மாட்சியுடைய திருமுன் கேட்கப்பட்டது.தோபித்து நூலிலிருந்து வாசகம் 3: 1-11, 16-17

ஜூன் 7 :  முதல் வாசகம்

தோபித்து, சாரா ஆகிய இருவரின் மன்றாட்டும் கடவுளின் மாட்சியுடைய திருமுன் கேட்கப்பட்டது.

தோபித்து நூலிலிருந்து வாசகம் 3: 1-11, 16-17

அந்நாள்களில்

தோபித்து ஆகிய நான் மனம் வெதும்பி அழுது புலம்பினேன்; தேம்பியவாறு மன்றாடத் தொடங்கினேன்: “ஆண்டவரே, நீர் நீதியுள்ளவர். உம் செயல்களெல்லாம் நேரியவை; உம் வழிகள் அனைத்திலும் இரக்கமும் உண்மையும் விளங்குகின்றன. நீரே உலகின் நடுவர். இப்பொழுது, ஆண்டவரே, என்னை நினைவுகூரும்; என்னைக் கனிவுடன் கண்ணோக்கும். என் பாவங்களுக்காகவும் குற்றங்களுக்காகவும் என் மூதாதையருடைய பாவங்களுக்காகவும் என்னைத் தண்டியாதீர். என் மூதாதையர் உமக்கு எதிராகப் பாவம் செய்தார்கள். உம் கட்டளைகளை மீறினார்கள். எனவே நாங்கள் சூறையாடப்பட்டோம், நாடு கடத்தப்பட்டோம், சாவுக்கு ஆளானோம். வேற்று மக்களிடையே எங்களைச் சிதறடித்தீர்; அவர்களுடைய பழிச்சொல்லுக்கும் நகைப்புக்கும் இகழ்ச்சிக்கும் எங்களை உள்ளாக்கினீர். என் பாவங்களுக்கு நீர் அளித்த தீர்ப்புகள் பலவும் உண்மைக்கு ஏற்றவை. நாங்கள் உம் கட்டளைகளின்படி ஒழுகவில்லை; உம் திருமுன் உண்மையைப் பின்பற்றி வாழவில்லை. இப்பொழுது, உம் விருப்பப்படி என்னை நடத்தும்; என் உயிர் பிரிந்துவிடக் கட்டளையிடும். இவ்வாறு நான் மண்ணிலிருந்து மறைந்து மீண்டும் மண்ணாவேனாக. நான் வாழ்வதினும் சாவதே மேல்; ஏனெனில் சற்றும் பொருந்தாத பழிச்சொற்களை நான் கேட்க நேர்ந்தது. ஆகவே கடுந்துயரில் மூழ்கியுள்ளேன். ஆண்டவரே, இத்துயரத்தினின்று நான் விடுதலை பெற ஆணையிடும்; முடிவற்ற இடத்திற்கு என்னைப் போகவிடும்; உமது முகத்தை என்னிடமிருந்து திருப்பிக்கொள்ளாதேயும்; ஆண்டவரே! வாழ்வில் மிகுந்த துன்பங்களைக் காண்பதினும், இத்தகைய இகழ்ச்சிகளைக் கேட்பதினும் நான் சாவதே மேல்."

அதே நாளில் மேதியா நாட்டின் எக்பத்தானா நகரில் வாழ்ந்து வந்த இரகுவேலின் மகள் சாரா, தன் தந்தையின் பணிப்பெண்களுள் ஒருத்தி தன்னைப் பழித்துரைத்ததைக் கேட்க நேரிட்டது. ஏனெனில் ஒருவர் இறந்தபின் ஒருவராக அவள் ஏழு ஆண்களை மணந்திருந்தாள். மனைவிகளுக்குரிய மரபுப்படி அவளுடைய கணவர்கள் அவளுடன் கூடிவாழுமுன் கொடிய அலகையான அசுமதேயு அவர்கள் எல்லாரையும் கொன்று விட்டது. இதனால் அந்தப் பணிப்பெண் அவளிடம், “நீயே உன் கணவர்களைக் கொன்றவள். நீ கணவர்கள் எழுவரை மணந்திருந்தும் அவர்களுள் எவருடைய பெயரும் உனக்கு வழங்கவில்லை. உன் கணவர்கள் இறந்துவிட்டதற்காக எங்களை ஏன் தண்டிக்கிறாய்? நீயும் அவர்களிடம் போ. உன் மகனையோ மகளையோ நாங்கள் என்றுமே காணவேண்டாம்” என்று பழித்துரைத்தாள்.

அன்று அவள் மனம் நொந்து அழுதாள்; தன்னைத் தூக்கிலிட்டுக் கொள்ளும் நோக்குடன் தன் தந்தையின் மாடியறைக்குச் சென்றாள். ஆனால் மீண்டும் சிந்தித்து, “என் தந்தையை மக்கள் பழிக்கலாம்; ‘உனக்கு ஒரே அன்பு மகள் இருந்தாள்; அவளும் தன் துயர் பொறுக்க இயலாமல் நான்றுகொண்டாள்’ என்று இகழலாம். இவ்வாறு என் தந்தை தமது முதுமையில் துயருற்று இறக்க நான் காரணம் ஆவேன். எனவே நான் நான்று கொள்ளமாட்டேன். மாறாக நான் சாகுமாறு ஆண்டவரை இரந்து வேண்டுவேன். அவ்வாறாயின் என் வாழ்நாளில் பழிச்சொற்களை இனி மேல் கேட்க வாய்ப்பு இராது” என்று தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டாள். அதே நேரத்தில் சாரா பலகணியை நோக்கிக் கைகளை விரித்துப் பின்வருமாறு மன்றாடினாள்: “இரக்கமுள்ள இறைவா போற்றி! என்றும் உம் திருப்பெயர் போற்றி! உம் செயல்களெல்லாம் உம்மை என்றும் போற்றுக!”

அந்நேரமே தோபித்து, சாரா ஆகிய இருவருடைய மன்றாட்டும் கடவுளின் மாட்சியுடைய திருமுன் கேட்கப்பட்டது. தோபித்து தம் கண்களினால் கடவுளின் ஒளியைக் காணும்பொருட்டு அவருடைய கண்களிலிருந்து வெண்புள்ளிகளை நீக்கவும், தம் மகன் தோபியாவுக்கு இரகுவேலின் மகள் சாராவை மணமுடித்து, அசுமதேயு என்னும் கொடிய அலகையை அவளிடமிருந்து விரட்டவும், இவ்வாறு அவர்கள் இருவருக்கும் நலம் அருள இரபேல் அனுப்பப்பட்டார். சாராவை அடைய மற்ற அனைவரையும் விட தோபியாவுக்கே முன்னுரிமை இருந்தது. தோபித்து முற்றத்திலிருந்து வீட்டிற்குள் வந்தார். அதே நேரத்தில் இரகுவேலின் மகள் சாராவும் மாடியிலிருந்து இறங்கி வந்தாள்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

June 7th : Gospel A Reading from the Holy Gospel according to St.Mark 12:18-27 The God of Abraham and Isaac and Jacob is the God of the living

June 7th :  Gospel 

A Reading from the Holy Gospel according to St.Mark 12:18-27 

The God of Abraham and Isaac and Jacob is the God of the living

Some Sadducees – who deny that there is a resurrection – came to him and they put this question to him, ‘Master, we have it from Moses in writing, if a man’s brother dies leaving a wife but no child, the man must marry the widow to raise up children for his brother. Now there were seven brothers. The first married a wife and then died leaving no children. The second married the widow, and he too died leaving no children; with the third it was the same, and none of the seven left any children. Last of all the woman herself died. Now at the resurrection, when they rise again, whose wife will she be, since she had been married to all seven?’

  Jesus said to them, ‘Is not the reason why you go wrong, that you understand neither the scriptures nor the power of God? For when they rise from the dead, men and women do not marry; no, they are like the angels in heaven. Now about the dead rising again, have you never read in the Book of Moses, in the passage about the Bush, how God spoke to him and said: I am the God of Abraham, the God of Isaac and the God of Jacob? He is God, not of the dead, but of the living. You are very much mistaken.’

The Word of the Lord.

June 7th : Responsorial PsalmPsalm 24(25):2-9 To you, O Lord, I lift up my soul.

June 7th :  Responsorial Psalm

Psalm 24(25):2-9 

To you, O Lord, I lift up my soul.

  I trust you, let me not be disappointed;

  do not let my enemies triumph.

Those who hope in you shall not be disappointed,

  but only those who wantonly break faith.

To you, O Lord, I lift up my soul.

Lord, make me know your ways.

  Lord, teach me your paths.

Make me walk in your truth, and teach me:

  for you are God my saviour.

To you, O Lord, I lift up my soul.

In you I hope all day long

  because of your goodness, O Lord.

Remember your mercy, Lord,

  and the love you have shown from of old.

Do not remember the sins of my youth.

  In your love remember me.

To you, O Lord, I lift up my soul.

The Lord is good and upright.

  He shows the path to those who stray,

He guides the humble in the right path,

  He teaches his way to the poor.

To you, O Lord, I lift up my soul.

Gospel Acclamation Jn17:17

Alleluia, alleluia!

Your word is truth, O Lord:

consecrate us in the truth.

Alleluia!

June 7th : First ReadingRaphael is sent to bring remedy to the house of TobitA Reading from the Book of Tobit 3:1-11,16-17

June 7th :  First Reading

Raphael is sent to bring remedy to the house of Tobit

A Reading from the Book of Tobit 3:1-11,16-17 

Sad at heart, I, Tobit, sighed and wept, and began this prayer of lamentation:

‘You are just, O Lord,

and just are all your works.

All your ways are grace and truth,

and you are the Judge of the world.

‘Therefore, Lord, remember me, look on me.

Do not punish me for my sins

or for my heedless faults

or for those of my fathers.

‘For we have sinned against you

and broken your commandments;

and you have given us over to be plundered,

to captivity and death,

to be the talk, the laughing-stock and scorn

of all the nations among whom you have dispersed us.

‘Whereas all your decrees are true

when you deal with me as my faults deserve,

and those of my fathers,

since we have neither kept your commandments

nor walked in truth before you;

so now, do with me as you will;

be pleased to take my life from me;

I desire to be delivered from earth

and to become earth again.

For death is better for me than life.

I have been reviled without a cause

and I am distressed beyond measure.

‘Lord, I wait for the sentence you will give

to deliver me from this affliction.

Let me go away to my everlasting home;

do not turn your face from me, O Lord.

For it is better to die than still to live

in the face of trouble that knows no pity;

I am weary of hearing myself traduced.’

It chanced on the same day that Sarah the daughter of Raguel, who lived in Media at Ecbatana, also heard insults from one of her father’s maids. You must know that she had been given in marriage seven times, and that Asmodeus, that worst of demons, had killed her bridegrooms one after another before ever they had slept with her as man with wife. The servant-girl said, ‘Yes, you kill your bridegrooms yourself. That makes seven already to whom you have been given, and you have not once been in luck yet. Just because your bridegrooms have died, that is no reason for punishing us. Go and join them, and may we be spared the sight of any child of yours!’ That day, she grieved, she sobbed, and went up to her father’s room intending to hang herself. But then she thought, ‘Suppose they blamed my father! They will say, “You had an only daughter whom you loved, and now she has hanged herself for grief.” I cannot cause my father a sorrow which would bring down his old age to the dwelling of the dead. I should do better not to hang myself, but to beg the Lord to let me die and not live to hear any more insults.’

  This time the prayer of each of them found favour before the glory of God, and Raphael was sent to bring remedy to them both. He was to take the white spots from the eyes of Tobit, so that he might see God’s light with his own eyes; and he was to give Sarah, the daughter of Raguel, as bride to Tobias son of Tobit, and to rid her of Asmodeus, that worst of demons. For it was to Tobias before all other suitors that she belonged by right. Tobit was coming back from the courtyard into the house at the same moment as Sarah, the daughter of Raguel, was coming down from the upper room.

The Word of the Lord.