ஜூலை 1 : நற்செய்தி வாசகம்கிழக்கிலும் மேற்கிலுமிருந்து பலர் வந்து, ஆபிரகாம், ஈசாக்கு, யாக்கோபு ஆகியோருடன் விண்ணரசின் பந்தியில் அமர்வர்.✠ மத்தேயு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 8: 5-17

ஜூலை 1 :  நற்செய்தி வாசகம்

கிழக்கிலும் மேற்கிலுமிருந்து பலர் வந்து, ஆபிரகாம், ஈசாக்கு, யாக்கோபு ஆகியோருடன் விண்ணரசின் பந்தியில் அமர்வர்.

✠ மத்தேயு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 8: 5-17

அக்காலத்தில்

இயேசு கப்பர்நாகுமுக்குச் சென்றபோது நூற்றுவர் தலைவர் ஒருவர் அவரிடம் உதவி வேண்டி வந்தார். “ஐயா, என் பையன் முடக்குவாதத்தால் மிகுந்த வேதனையுடன் படுத்துக் கிடக்கிறான்” என்றார். இயேசு அவரிடம், “நான் வந்து அவனைக் குணமாக்குவேன்” என்றார்.

நூற்றுவர் தலைவர் மறுமொழியாக, “ஐயா, நீர் என் வீட்டிற்குள் அடியெடுத்து வைக்க நான் தகுதியற்றவன். ஆனால் ஒரு வார்த்தை மட்டும் சொல்லும்; என் பையன் நலமடைவான். நான் அதிகாரத்துக்கு உட்பட்டவன். என் அதிகாரத்துக்கு உட்பட்ட படைவீரரும் உள்ளனர். நான் அவர்களுள் ஒருவரிடம் ‘செல்க’ என்றால் அவர் செல்கிறார். வேறு ஒருவரிடம் ‘வருக’ என்றால் அவர் வருகிறார். என் பணியாளரைப் பார்த்து ‘இதைச் செய்க’ என்றால் அவர் செய்கிறார்” என்றார்.

இதைக் கேட்டு இயேசு வியந்து, தம்மைப் பின்தொடர்ந்து வந்தவர்களை நோக்கி, “உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்: இஸ்ரயேலர் யாரிடமும் இத்தகைய நம்பிக்கையை நான் கண்டதில்லை. கிழக்கிலும் மேற்கிலுமிருந்து பலர் வந்து ஆபிரகாம், ஈசாக்கு, யாக்கோபு ஆகியோருடன் விண்ணரசின் பந்தியில் அமர்வர். அரசுக்கு உரியவர்களோ புறம்பாக உள்ள இருளில் தள்ளப்படுவார்கள். அங்கே அழுகையும் அங்கலாய்ப்பும் இருக்கும்” என்றார். பின்னர் இயேசு நூற்றுவர் தலைவரை நோக்கி, “நீர் போகலாம், நீர் நம்பியவண்ணமே உமக்கு நிகழும்” என்றார். அந்நேரமே பையன் குணமடைந்தான்.

இயேசு பேதுருவின் வீட்டிற்குள் சென்றபோது, பேதுருவின் மாமியார் காய்ச்சலாய்ப் படுத்திருப்பதைக் கண்டார். இயேசு அவரது கையைத் தொட்டதும் காய்ச்சல் அவரை விட்டு நீங்கிற்று. அவரும் எழுந்து இயேசுவுக்குப் பணிவிடை செய்தார்.

பேய் பிடித்த பலரை மாலை வேளையில் இயேசுவிடம் கொண்டு வந்தனர். அவர் ஒரு வார்த்தை சொல்ல அசுத்த ஆவிகள் ஓடிப்போயின. மேலும் எல்லா நோயாளர்களையும் அவர் குணமாக்கினார். இவ்வாறு, ‘அவர் நம் பிணிகளைத் தாங்கிக்கொண்டார்; நம் துன்பங்களைச் சுமந்துகொண்டார்’ என்று இறைவாக்கினர் எசாயா உரைத்தது நிறைவேறியது.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

.

ஜூலை 1 : பதிலுரைப் பாடல்லூக் 1: 47. 48-49. 50,53. 54-55 (பல்லவி: 54a)பல்லவி: ஆண்டவர் தம் இரக்கத்தை என்றும் நினைவில் கொண்டுள்ளார்

ஜூலை 1 :  பதிலுரைப் பாடல்

லூக் 1: 47. 48-49. 50,53. 54-55 (பல்லவி: 54a)

பல்லவி: ஆண்டவர் தம் இரக்கத்தை என்றும் நினைவில் கொண்டுள்ளார்.

47

ஆண்டவரை எனது உள்ளம் போற்றிப் பெருமைப்படுத்துகின்றது. என் மீட்பராம் கடவுளை நினைத்து எனது மனம் பேருவகை கொள்கின்றது. - பல்லவி

48

ஏனெனில் அவர் தம் அடிமையின் தாழ்நிலையைக் கண்ணோக்கினார். இதுமுதல் எல்லாத் தலைமுறையினரும் என்னைப் பேறுபெற்றவர் என்பர்.

49

ஏனெனில் வல்லவராம் கடவுள் எனக்கு அரும்பெரும் செயல்கள் செய்துள்ளார். தூயவர் என்பதே அவரது பெயர். - பல்லவி

50

அவருக்கு அஞ்சி நடப்போருக்குத் தலைமுறை தலைமுறையாய் அவர் இரக்கம் காட்டி வருகிறார்.

53

பசித்தோரை நலன்களால் நிரப்பியுள்ளார்; செல்வரை வெறுங்கையராய் அனுப்பிவிடுகிறார். - பல்லவி

54-

55

மூதாதையருக்கு உரைத்தபடியே அவர் ஆபிரகாமையும் அவர்தம் வழிமரபினரையும் என்றென்றும் இரக்கத்தோடு நினைவில் கொண்டுள்ளார்; தம் ஊழியராகிய இஸ்ரயேலுக்குத் துணையாக இருந்து வருகிறார். - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

மத் 8: 17

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! 

அவர் நம் பிணிகளைத் தாங்கிக் கொண்டார்; நம் துன்பங்களைச் சுமந்துகொண்டார். அல்லேலூயா.

ஜூலை 1 : முதல் வாசகம்ஆண்டவரால் ஆகாதது எதுவும் உண்டோ!தொடக்க நூலிலிருந்து வாசகம் 18: 1-15

ஜூலை 1 :  முதல் வாசகம்

ஆண்டவரால் ஆகாதது எதுவும் உண்டோ!

தொடக்க நூலிலிருந்து வாசகம் 18: 1-15

அந்நாள்களில்

ஆண்டவர் மம்ரே என்ற இடத்தில் தேவதாரு மரங்கள் அருகே ஆபிரகாமுக்குத் தோன்றினார். பகலில் வெப்பம் மிகுந்த நேரத்தில் ஆபிரகாம் தம் கூடார வாயிலில் அமர்ந்திருக்கையில், கண்களை உயர்த்திப் பார்த்தார்; மூன்று மனிதர் தம் அருகில் நிற்கக் கண்டார்.

அவர்களைக் கண்டவுடன் அவர்களைச் சந்திக்க கூடார வாயிலைவிட்டு ஓடினார். அவர்கள் முன் தரை மட்டும் தாழ்ந்து வணங்கி, அவர்களை நோக்கி, “என் தலைவரே, உம் கண்களில் எனக்கு அருள் கிடைத்ததாயின், நீர் உம் அடியானை விட்டுக் கடந்து போகாதிருப்பீராக! இதோ விரைவில் கொஞ்சம் தண்ணீர் கொண்டு வரட்டும். உங்கள் கால்களைக் கழுவியபின், இம்மரத்தடியில் இளைப்பாறுங்கள். கொஞ்சம் உணவு கொண்டு வருகிறேன். நீங்கள் புத்துணர்வு பெற்றபின், பயணத்தைத் தொடருங்கள். ஏனெனில் உங்கள் அடியானிடமே வந்திருக்கிறீர்கள்” என்றார். “நீ சொன்னபடியே செய்” என்று அவர்கள் பதில் அளித்தார்கள்.

அதைக் கேட்டு ஆபிரகாம் தம் கூடாரத்திற்கு விரைந்து சென்று, சாராவை நோக்கி, “விரைவாக மூன்று மரக்கால் நல்ல மாவைப் பிசைந்து, அப்பங்கள் சுடு” என்றார். ஆபிரகாம் மாட்டு மந்தைக்கு ஓடிச் சென்று, ஒரு நல்ல இளங்கன்றைக் கொணர்ந்து வேலைக்காரனிடம் கொடுக்க, அவன் அதனை விரைவில் சமைத்தான். பிறகு அவர் வெண்ணெய், பால், சமைத்த இளங்கன்று ஆகியவற்றைக் கொண்டு வந்து அவர்கள் முன் வைத்தார். அவர்கள் உண்ணும் பொழுது அவர்கள் அருகே மரத்தடியில் நின்று கொண்டிருந்தார்.

பின்பு அவர்கள் அவரை நோக்கி, “ உன் மனைவி சாரா எங்கே?” என்று கேட்க, அவர், “அதோ கூடாரத்தில் இருக்கிறாள்” என்று பதில் கூறினார். அப்பொழுது ஆண்டவர், “நான் இளவேனிற் காலத்தில் உறுதியாக மீண்டும் உன்னிடம் வருவேன். அப்பொழுது உன் மனைவி சாராவுக்கு ஒரு மகன் பிறந்திருப்பான்” என்றார்.

அவருக்குப் பின்புறத்தில் கூடார வாயிலில் சாரா இதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். ஆபிரகாமும் சாராவும் வயது முதிர்ந்தவர்களாய் இருந்தனர். சாராவுக்கு மாதவிடாய் நின்று போயிருந்தது. எனவே, சாரா தமக்குள் சிரித்து, “நானோ கிழவி; என் தலைவரோ வயது முதிர்ந்தவர். எனக்கா இன்பம்?” என்றாள்.

அப்போது ஆண்டவர் ஆபிரகாமை நோக்கி, “ ‘நான் வயது முதிர்ந்தவளாய் இருக்க, எனக்கு உண்மையில் பிள்ளை பிறக்குமா’ என்று சொல்லி சாரா ஏன் இப்படிச் சிரித்தாள்? ஆண்டவரால் ஆகாதது எதுவும் உண்டோ! இளவேனிற் காலத்தில் குறிப்பிட்ட நேரத்தில் நான் உன்னிடம் மீண்டும் வருவேன். அப்பொழுது சாராவுக்கு ஒரு மகன் பிறந்திருப்பான்” என்று சொன்னார்.

சாராவோ, “நான் சிரிக்கவில்லை” என்று சொல்லி மறுத்தார். ஏனெனில் அச்சம் அவரை ஆட்கொண்டது. அதற்கு ஆண்டவர், “இல்லை, நீ சிரித்தாய்” என்றார்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

July 1st : Gospel 'I am not worthy to have you under my roof: give the word, and my servant will be healed'A Reading from the Holy Gospel according to St.Matthew 8:5-17

July 1st :  Gospel 

'I am not worthy to have you under my roof: give the word, and my servant will be healed'

A Reading from the Holy Gospel according to St.Matthew 8:5-17 

When Jesus went into Capernaum a centurion came up and pleaded with him. ‘Sir,’ he said ‘my servant is lying at home paralysed, and in great pain.’ ‘I will come myself and cure him’ said Jesus. The centurion replied, ‘Sir, I am not worthy to have you under my roof; just give the word and my servant will be cured. For I am under authority myself, and have soldiers under me; and I say to one man: Go, and he goes; to another: Come here, and he comes; to my servant: Do this, and he does it.’ When Jesus heard this he was astonished and said to those following him, ‘I tell you solemnly, nowhere in Israel have I found faith like this. And I tell you that many will come from east and west to take their places with Abraham and Isaac and Jacob at the feast in the kingdom of heaven; but the subjects of the kingdom will be turned out into the dark, where there will be weeping and grinding of teeth.’ And to the centurion Jesus said, ‘Go back, then; you have believed, so let this be done for you.’ And the servant was cured at that moment.

  And going into Peter’s house Jesus found Peter’s mother-in-law in bed with fever. He touched her hand and the fever left her, and she got up and began to wait on him.

  That evening they brought him many who were possessed by devils. He cast out the spirits with a word and cured all who were sick. This was to fulfil the prophecy of Isaiah:

He took our sicknesses away and carried our diseases for us.

The Word of the Lord.

July 1st : Responsorial PsalmLuke 1:46-50,53-55 The Lord remembered his mercy.My soul glorifies the Lord, my spirit rejoices in God, my Saviour

July 1st :  Responsorial Psalm

Luke 1:46-50,53-55 

The Lord remembered his mercy.

My soul glorifies the Lord,

  my spirit rejoices in God, my Saviour.

The Lord remembered his mercy.

He looks on his servant in her nothingness;

  henceforth all ages will call me blessed.

The Almighty works marvels for me.

  Holy his name!

The Lord remembered his mercy.

His mercy is from age to age,

  on those who fear him.

He fills the starving with good things,

  sends the rich away empty.

The Lord remembered his mercy.

He protects Israel, his servant,

  remembering his mercy,

the mercy promised to our fathers,

  to Abraham and his sons for ever.

The Lord remembered his mercy.

Gospel Acclamation cf.2Tim1:10

Alleluia, alleluia!

Our Saviour Jesus Christ abolished death

and he has proclaimed life through the Good News.

Alleluia!

July 1st : First Reading 'Next year your wife Sarah will have a son'A Reading from the book of Genesis 18: 1-15

July 1st :  First Reading 

'Next year your wife Sarah will have a son'

A Reading from the book of Genesis 18: 1-15

The Lord appeared to Abraham at the Oak of Mamre while he was sitting by the entrance of the tent during the hottest part of the day. He looked up, and there he saw three men standing near him. As soon as he saw them he ran from the entrance of the tent to meet them, and bowed to the ground. ‘My lord,’ he said ‘I beg you, if I find favour with you, kindly do not pass your servant by. A little water shall be brought; you shall wash your feet and lie down under the tree. Let me fetch a little bread and you shall refresh yourselves before going further. That is why you have come in your servant’s direction.’ They replied, ‘Do as you say.’

  Abraham hastened to the tent to find Sarah.’ ‘Hurry,’ he said ‘knead three bushels of flour and make loaves.’ Then running to the cattle Abraham took a fine and tender calf and gave it to the servant, who hurried to prepare it. Then taking cream, milk and the calf he had prepared, he laid all before them, and they ate while he remained standing near them under the tree.

  ‘Where is your wife Sarah?’ they asked him. ‘She is in the tent’ he replied. Then his guest said, ‘I shall visit you again next year without fail, and your wife will then have a son.’ Sarah was listening at the entrance of the tent behind him. Now Abraham and Sarah were old, well on in years, and Sarah had ceased to have her monthly periods. So Sarah laughed to herself, thinking, ‘Now that I am past the age of child-bearing, and my husband is an old man, is pleasure to come my way again!’ But the Lord asked Abraham, ‘Why did Sarah laugh and say, “Am I really going to have a child now that I am old?” Is anything too wonderful for the Lord? At the same time next year I shall visit you again and Sarah will have a son.’ ‘I did not laugh’ Sarah said, lying because she was afraid. But he replied, ‘Oh yes, you did laugh.’

The Word of the Lord.