பிப்ரவரி 15 : நற்செய்தி வாசகம்பார்வை பெற்றவர் அனைத்தையும் தெளிவாகக் கண்டார்.✠ மாற்கு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 8: 22-26

பிப்ரவரி 15 :  நற்செய்தி வாசகம்

பார்வை பெற்றவர் அனைத்தையும் தெளிவாகக் கண்டார்.

✠ மாற்கு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 8: 22-26

அக்காலத்தில்

இயேசுவும் சீடர்களும் பெத்சாய்தா வந்தடைந்தார்கள். அப்பொழுது சிலர் பார்வையற்ற ஒருவரை இயேசுவிடம் கொண்டுவந்து, அவரைத் தொடும்படி வேண்டினர். அவர் பார்வையற்றவரது கையைப் பிடித்து ஊருக்கு வெளியே அழைத்துச் சென்றார். அவருடைய விழிகளில் உமிழ்ந்து கைகளை அவர்மேல் வைத்து, “ஏதாவது தெரிகிறதா?” என்று கேட்டார். அவர் நிமிர்ந்து பார்த்து, “மனிதரைப் பார்க்கிறேன். அவர்கள் மரங்களைப் போலத் தோன்றுகிறார்கள். ஆனால் நடக்கிறார்கள்” என்று சொன்னார்.

இயேசு மீண்டும் தம் கைகளை அவருடைய கண்களின்மீது வைத்தார். அப்போது அவர் நலமடைந்து முழுப்பார்வை பெற்று அனைத்தையும் தெளிவாகக் கண்டார். இயேசு அவரிடம், “ஊரில் நுழைய வேண்டாம்” என்று கூறி அவரை அவருடைய வீட்டிற்கு அனுப்பிவிட்டார்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

பிப்ரவரி 15 : பதிலுரைப் பாடல்திபா 116: 12-13. 14-15. 18-19 (பல்லவி: 17a)பல்லவி: ஆண்டவரே, நான் உமக்கு நன்றிப் பலி செலுத்துவேன்.

பிப்ரவரி 15 :  பதிலுரைப் பாடல்

திபா 116: 12-13. 14-15. 18-19 (பல்லவி: 17a)

பல்லவி: ஆண்டவரே, நான் உமக்கு நன்றிப் பலி செலுத்துவேன்.

12

ஆண்டவர் எனக்குச் செய்த எல்லா நன்மைகளுக்காகவும் நான் அவருக்கு என்ன கைம்மாறு செய்வேன்?

13

மீட்பின் கிண்ணத்தைக் கையில் எடுத்து, ஆண்டவரது பெயரைத் தொழுவேன். - பல்லவி

14

இதோ! ஆண்டவருடைய மக்கள் அனைவரின் முன்னிலையில் அவருக்கு என் பொருத்தனைகளை நிறைவேற்றுவேன்.

15

ஆண்டவர்தம் அன்பர்களின் சாவு அவரது பார்வையில் மிக மதிப்புக்குரியது. - பல்லவி

18

இப்பொழுதே உம் மக்கள் அனைவரின் முன்னிலையில் ஆண்டவரே! உமக்கு என் பொருத்தனைகளை நிறைவேற்றுவேன்;

19

உமது இல்லத்தின் முற்றங்களில், எருசலேமின் நடுவில், ஆண்டவரே! உமக்கு என் பொருத்தனைகளை நிறைவேற்றுவேன். அல்லேலூயா! - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

எபே 1: 17-19 காண்க

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! 

இறைவன் நம்மை அழைத்ததால் எத்தகைய எதிர்நோக்கு ஏற்பட்டுள்ளது என்று நாம் அறிந்துகொள்ளும்படி, நம் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் தந்தை நம் அகக் கண்களுக்கு ஒளி தருவாராக! அல்லேலூயா

பிப்ரவரி 15 : முதல் வாசகம்இதோ! நிலமெல்லாம் உலர்ந்திருப்பதை நோவா கண்டார்.தொடக்க நூலிலிருந்து வாசகம் 8: 6-13, 20-22

பிப்ரவரி 15 :  முதல் வாசகம்

இதோ! நிலமெல்லாம் உலர்ந்திருப்பதை நோவா கண்டார்.

தொடக்க நூலிலிருந்து வாசகம் 8: 6-13, 20-22

நாற்பது நாள்கள் முடிந்தபின் பேழையில் தாம் அமைத்திருந்த சாளரத்தை நோவா திறந்து, காகம் ஒன்றை வெளியே அனுப்பினார். அது மண்ணுலகில் வெள்ளம் வற்றும்வரை போவதும் வருவதுமாக இருந்தது.

பின்னர், நிலப்பரப்பிலிருந்து வெள்ளம் வடிந்துவிட்டதா என்று பார்க்கப் புறா ஒன்றைத் தம்மிடமிருந்து வெளியே அனுப்பினார். ஆனால் அதற்குக் கால்வைத்துத் தங்குவதற்கு இடம் தென்படாததால், அது அவரிடமே பேழைக்குத் திரும்பி வந்தது. ஏனெனில் நிலப்பரப்பு முழுவதிலும் இன்னும் வெள்ளம் நின்றது. ஆகவே அவர் தம் கையை நீட்டி அதைப் பிடித்துத் தம்மிடம் பேழைக்குள் சேர்த்துக்கொண்டார். அவர் இன்னும் ஏழு நாள்கள் காத்திருந்து மீண்டும் புறாவைப் பேழையிலிருந்து வெளியே அனுப்பினார். மாலையில் அது அவரிடம் திரும்பி வந்தபொழுது, அதன் அலகில் அது கொத்திக்கொண்டு வந்த ஒலிவ இலை இருந்தது. அப்பொழுது நோவா மண்ணுலகில் வெள்ளம் வற்றிவிட்டது என்று தெரிந்துகொண்டார். இன்னும் ஏழு நாள்கள் காத்திருந்தபின், புறாவை வெளியே அனுப்பினார். அது அவரிடம் மறுபடி திரும்பி வரவில்லை.

அவருக்கு அறுநூற்றொன்று வயதான ஆண்டின் முதல் மாதத்தில் முதல் நாளில் மண்ணுலகப் பரப்பில் இருந்த வெள்ளம் வற்றியது. அப்பொழுது நோவா பேழையின் மேற்கூரையைத் திறந்து பார்த்தார். இதோ! நிலமெல்லாம் உலர்ந்திருந்தது.

அப்பொழுது நோவா ஆண்டவருக்கு ஒரு பலிபீடம் கட்டி அதன்மேல் எல்லா வகைத் தக்க விலங்குகள், தக்க பறவைகளிலிருந்து எடுக்கப்பட்டவற்றை எரிபலியாகச் செலுத்தினார். ஆண்டவர் நறுமணத்தை நுகர்ந்து, தமக்குள் சொல்லிக்கொண்டது: “மனிதரை முன்னிட்டு நிலத்தை இனி நான் சபிக்கவே மாட்டேன். ஏனெனில் மனிதரின் இதயச் சிந்தனை இளமையிலிருந்தே தீமையை உருவாக்குகின்றது. இப்பொழுது நான் செய்ததுபோல இனி எந்த உயிரையும் அழிக்கவே மாட்டேன். மண்ணுலகு இருக்கும் நாளளவும் விதைக்கும் காலமும் அறுவடைக் காலமும், குளிரும் வெப்பமும், கோடைக் காலமும் குளிர்க் காலமும், பகலும் இரவும் என்றும் ஓய்வதில்லை.”

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

February 15th : Gospel The blind man was cured and could see everything distinctlyA Reading from the Holy Gospel according to St.Mark 8: 22-26

February 15th : Gospel 

The blind man was cured and could see everything distinctly

A Reading from the Holy Gospel according to St.Mark 8: 22-26 

Jesus and his disciples came to Bethsaida, and some people brought to him a blind man whom they begged him to touch. He took the blind man by the hand and led him outside the village. Then putting spittle on his eyes and laying his hands on him, he asked, ‘Can you see anything?’ The man, who was beginning to see, replied, ‘I can see people; they look like trees to me, but they are walking about.’ Then he laid his hands on the man’s eyes again and he saw clearly; he was cured, and he could see everything plainly and distinctly. And Jesus sent him home, saying, ‘Do not even go into the village.’

The Word of the Lord.

February 15th : Responsorial PsalmPsalm 115(116):12-15,18-19 A thanksgiving sacrifice I make to you, O Lord.orAlleluia!

February 15th : Responsorial Psalm

Psalm 115(116):12-15,18-19 

A thanksgiving sacrifice I make to you, O Lord.

or

Alleluia!

How can I repay the Lord

  for his goodness to me?

The cup of salvation I will raise;

  I will call on the Lord’s name.

A thanksgiving sacrifice I make to you, O Lord.

or

Alleluia!

My vows to the Lord I will fulfil

  before all his people.

O precious in the eyes of the Lord

  is the death of his faithful.

A thanksgiving sacrifice I make to you, O Lord.

or

Alleluia!

My vows to the Lord I will fulfil

  before all his people,

in the courts of the house of the Lord,

  in your midst, O Jerusalem.

A thanksgiving sacrifice I make to you, O Lord.

or

Alleluia!

Gospel Acclamation Ps118:105

Alleluia, alleluia!

Your word is a lamp for my steps

and a light for my path.

Alleluia!

February 15th : First ReadingThe dove returnsA Reading from the Book of Genesis 8: 6-13, 20-22

February 15th : First Reading

The dove returns

A Reading from the Book of Genesis 8: 6-13, 20-22 

At the end of forty days Noah opened the porthole he had made in the ark and he sent out the raven. This went off, and flew back and forth until the waters dried up from the earth. Then he sent out the dove, to see whether the waters were receding from the surface of the earth. The dove, finding nowhere to perch, returned to him in the ark, for there was water over the whole surface of the earth; putting out his hand he took hold of it and brought it back into the ark with him. After waiting seven more days, again he sent out the dove from the ark. In the evening, the dove came back to him and there it was with a new olive-branch in its beak. So Noah realised that the waters were receding from the earth. After waiting seven more days he sent out the dove, and now it returned to him no more.

  It was in the six hundred and first year of Noah’s life, in the first month and on the first of the month, that the water dried up from the earth. Noah lifted back the hatch of the ark and looked out. The surface of the ground was dry!

  Noah built an altar for the Lord, and choosing from all the clean animals and all the clean birds he offered burnt offerings on the altar. The Lord smelt the appeasing fragrance and said to himself, ‘Never again will I curse the earth because of man, because his heart contrives evil from his infancy. Never again will I strike down every living thing as I have done.

‘As long as earth lasts,

sowing and reaping,

cold and heat,

summer and winter,

day and night

shall cease no more.’

The Word of the Lord.