Novmber 20th : First Reading'I remember the wrong I did in Jerusalem'.1 Maccabees 6: 1-13.

Novmber 20th : First Reading

'I remember the wrong I did in Jerusalem'.

1 Maccabees 6: 1-13. 

King Antiochus was making his way across the upper provinces; he had heard that in Persia there was a city called Elymais, renowned for its riches, its silver and gold, and its very wealthy temple containing golden armour, breastplates and weapons, left there by Alexander son of Philip, the king of Macedon, the first to reign over the Greeks. He therefore went and attempted to take the city and pillage it, but without success, since the citizens learnt of his intention, and offered him a stiff resistance, whereupon he turned about and retreated, disconsolate, in the direction of Babylon. But while he was still in Persia news reached him that the armies that had invaded the land of Judah had been defeated, and that Lysias in particular had advanced in massive strength, only to be forced to turn and flee before the Jews; these had been strengthened by the acquisition of arms, supplies and abundant spoils from the armies they had cut to pieces; they had overthrown the abomination he had erected over the altar in Jerusalem, and had encircled the sanctuary with high walls as in the past, and had fortified Bethzur, one of his cities. When the king heard this news he was amazed and profoundly shaken; he threw himself on his bed and fell into a lethargy from acute disappointment, because things had not turned out for him as he had planned. And there he remained for many days, subject to deep and recurrent fits of melancholy, until he understood that he was dying. Then summoning all his Friends, he said to them, ‘Sleep evades my eyes, and my heart is cowed by anxiety. I have been asking myself how I could have come to such a pitch of distress, so great a flood as that which now engulfs me – I who was so generous and well-loved in my heyday. But now I remember the wrong I did in Jerusalem when I seized all the vessels of silver and gold there, and ordered the extermination of the inhabitants of Judah for no reason at all. This, I am convinced, is why these misfortunes have overtaken me, and why I am dying of melancholy in a foreign land.’

The Word of the Lord.

நவம்பர் 19 : நற்செய்தி வாசகம்நீங்கள் என் இல்லத்தைக் கள்வர் குகையாக்கினீர்கள்.✠ லூக்கா எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 19: 45-48

நவம்பர் 19 :  நற்செய்தி வாசகம்

நீங்கள் என் இல்லத்தைக் கள்வர் குகையாக்கினீர்கள்.

✠ லூக்கா எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 19: 45-48

அக்காலத்தில்

இயேசு கோவிலுக்குள் சென்று அங்கு விற்பனை செய்து கொண்டிருந்தோரை வெளியே துரத்தத் தொடங்கினார். அவர்களிடம், “ ‘என் இல்லம் இறைவேண்டலின் வீடு’ என்று மறைநூலில் எழுதியுள்ளதே; ஆனால் நீங்கள் இதைக் கள்வர் குகையாக்கினீர்கள்” என்று கூறினார்.

இயேசு ஒவ்வொரு நாளும் கோவிலில் கற்பித்து வந்தார். தலைமைக் குருக்களும் மறைநூல் அறிஞர்களும் மக்களின் தலைவர்களும் அவரை ஒழித்துவிட வழி தேடினார்கள். ஆனால் என்ன செய்வது என்று யாருக்கும் தெரியவில்லை. ஏனென்றால் மக்கள் அனைவரும் அவர் போதனையைக் கேட்டு அவரையே பற்றிக்கொண்டிருந்தனர்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

நவம்பர் 19 : பதிலுரைப் பாடல்1 குறி 29: 10b. 11ab. 11cd-12a. 12b-d (பல்லவி: 13b)பல்லவி: மாட்சிமிகு உம் பெயரைப் போற்றுகிறோம் ஆண்டவரே.

நவம்பர் 19 : பதிலுரைப் பாடல்

1 குறி 29: 10b. 11ab. 11cd-12a. 12b-d (பல்லவி: 13b)

பல்லவி: மாட்சிமிகு உம் பெயரைப் போற்றுகிறோம் ஆண்டவரே.

10b

எங்கள் மூதாதை இஸ்ரயேலின் ஆண்டவரே, நீர் என்றென்றும் வாழ்த்தப்பெறுவீராக! - பல்லவி

11ab

ஆண்டவரே, பெருமையும் வலிமையும் மாட்சியும் வெற்றியும் மேன்மையும் உமக்கே உரியன. ஏனெனில் விண்ணுலகிலும் மண்ணுலகிலும் இருக்கும் அனைத்தும் உம்முடையவை. - பல்லவி

11cd

ஆண்டவரே, ஆட்சியும் உம்முடையதே. நீர் யாவருக்கும் தலைவராய் உயர்த்தப்பெற்றுள்ளீர்.

12a

செல்வமும் மாட்சியும் உம்மிடமிருந்தே வருகின்றன. - பல்லவி

12b-d

நீரே அனைத்தையும் ஆள்பவர். ஆற்றலும் வலிமையும் உம் கையில் உள்ளன. எவரையும் பெருமைப்படுத்துவதும் வலியவராக்குவதும் உம் கையில் உள்ளன. - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

யோவா 10: 27

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! 

என் ஆடுகள் எனது குரலுக்குச் செவிசாய்க்கின்றன. எனக்கும் அவற்றைத் தெரியும். அவையும் என்னைப் பின்தொடர்கின்றன, என்கிறார் ஆண்டவர். அல்லேலூயா.

நவம்பர் 19 : முதல் வாசகம்புதிய எரிபலி பீடத்தின்மீது திருச்சட்டப்படி பலி ஒப்புக்கொடுத்தார்கள்.மக்கபேயர் முதல் நூலிலிருந்து வாசகம் 4: 36-37, 52-59

நவம்பர் 19 : முதல் வாசகம்

புதிய எரிபலி பீடத்தின்மீது திருச்சட்டப்படி பலி ஒப்புக்கொடுத்தார்கள்.

மக்கபேயர் முதல் நூலிலிருந்து வாசகம் 4: 36-37, 52-59

அந்நாள்களில்

யூதாவும் அவருடைய சகோதரர்களும், “நம் பகைவர்கள் முறியடிக்கப் பட்டார்கள். இப்போது நாம் புறப்பட்டுப் போய் திருஉறைவிடத்தைத் தூய்மைப்படுத்தி மீண்டும் கடவுளுக்கு உரித்தாக்குவோம்” என்றார்கள். எனவே படைவீரர்கள் எல்லாரும் சேர்ந்து சீயோன் மலைக்கு ஏறிச் சென்றார்கள்.

நூற்று நாற்பத்தெட்டாம் ஆண்டு கிஸ்லேவு மாதமாகிய ஒன்பதாம் மாதம் இருபத்தைந்தாம் நாள் விடியற்காலையில் அவர்கள் எழுந்திருந்து, தாங்கள் எழுப்பியிருந்த புதிய எரிபலி பீடத்தின்மீது திருச்சட்டப்படி பலி ஒப்புக்கொடுத்தார்கள். வேற்றினத்தார் பலிபீடத்தைத் தீட்டுப்படுத்தியிருந்த அதே காலத்தில் அதே நாளில் அது மீண்டும் அர்ப்பணிக்கப்பட்டது. அப்பொழுது பாடல்களும் நரம்பிசைக் கருவிகளும் யாழ்களும் கைத்தாளங்களும் முழங்கின.

எல்லா மக்களும் குப்புற விழுந்து தங்களுக்கு வெற்றி அளித்த விண்ணக இறைவனை வழிபட்டு வாழ்த்தினார்கள்; பலிபீட அர்ப்பணிப்பு விழாவை எட்டு நாள் கொண்டாடி மகிழ்ச்சியோடு எரிபலிகளைச் செலுத்தினார்கள்; நல்லுறவுப் பலியும் நன்றிப் படையலும் ஒப்புக்கொடுத்தார்கள்; பொன் முடிகளாலும் குமிழ்களாலும் கோவிலின் முகப்பை அணி செய்து, வாயில்களையும் அறைகளையும் புதுப்பித்துக் கதவுகளை மாட்டினார்கள்.

மக்கள் நடுவே மிகுந்த அக்களிப்பு நிலவியது; வேற்றினத்தாரின் பழிச்சொல் நீங்கியது. ஆண்டுதோறும் குறிப்பிட்ட காலத்தில், அதாவது கிஸ்லேவு மாதம் இருபத்தைந்தாம் நாள்முதல் எட்டு நாள் வரை அக்களிப்போடும் அகமகிழ்வோடும் பலிபீட அர்ப்பணிப்பு விழாவைக் கொண்டாட யூதாவும் அவருடைய சகோதரர்களும் இஸ்ரயேல் சபையார் அனைவரும் முடிவு செய்தார்கள்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

November 19th : Gospel You have turned God's house into a robbers' den.A Reading from the Holy Gospel according to St. Luke 19: 45-48.

November 19th :    Gospel 

You have turned God's house into a robbers' den.

A Reading from the Holy Gospel according to St. Luke 19: 45-48.

Jesus went into the Temple and began driving out those who were selling. ‘According to scripture,’ he said ‘my house will be a house of prayer. But you have turned it into a robbers’ den.’

  He taught in the Temple every day. The chief priests and the scribes, with the support of the leading citizens, tried to do away with him, but they did not see how they could carry this out because the people as a whole hung on his words.

The Word of the Lord.

November 19th : Responsorial Psalm1 Chronicles 29:10-12

November 19th :  Responsorial Psalm

1 Chronicles 29:10-12 

We praise your glorious name, O Lord.

Blessed are you, O Lord,

  the God of Israel our father,

  for ever, for ages unending.

We praise your glorious name, O Lord.

Yours, Lord, are greatness and power,

  and splendour and triumph and glory.

  All is yours, in heaven and on earth.

We praise your glorious name, O Lord.

Yours, O Lord, is the kingdom,

  you are supreme over all.

  Both honour and riches come from you.

We praise your glorious name, O Lord.

You are the ruler of all,

  from your hand come strength and power,

  from your hand come greatness and might.

We praise your glorious name, O Lord.

Gospel Acclamation cf.2Tim1:10

Alleluia, alleluia!

Our Saviour Jesus Christ abolished death

and he has proclaimed life through the Good News.

Alleluia!

November 19th : First ReadingJudas and his brothers purify the sanctuary and dedicate it.1 Maccabees 4: 36-37,52-59

November 19th :  First Reading

Judas and his brothers purify the sanctuary and dedicate it.

1 Maccabees 4: 36-37,52-59 

Judas and his brothers said, ‘Now that our enemies have been defeated, let us go up to purify the sanctuary and dedicate it.’ So they marshalled the whole army, and went up to Mount Zion.

  On the twenty-fifth of the ninth month, Chislev, in the year one hundred and forty-eight, they rose at dawn and offered a lawful sacrifice on the new altar of holocausts which they had made. The altar was dedicated, to the sound of zithers, harps and cymbals, at the same time of year and on the same day on which the pagans had originally profaned it. The whole people fell prostrate in adoration, praising to the skies him who had made them so successful. For eight days they celebrated the dedication of the altar, joyfully offering holocausts, communion sacrifices and thanksgivings. They ornamented the front of the Temple with crowns and bosses of gold, repaired the gates and the storerooms and fitted them with doors. There was no end to the rejoicing among the people, and the reproach of the pagans was lifted from them. Judas, with his brothers and the whole assembly of Israel, made it a law that the days of the dedication of the altar should be celebrated yearly at the proper season, for eight days beginning on the twenty-fifth of the month Chislev, with rejoicing and gladness.

The Word of the Lord.