January 13th : First Reading Israel is defeated and the ark of God is captured.1 Samuel 4: 1-11

January 13th : First Reading 

Israel is defeated and the ark of God is captured.

1 Samuel 4: 1-11 

It happened at that time that the Philistines mustered to fight Israel and Israel went out to meet them in battle, encamping near Ebenezer while the Philistines were encamped at Aphek. The Philistines drew up their battle line against Israel, the battle was hotly engaged, and Israel was defeated by the Philistines and about four thousand of their army were killed on the field. The troops returned to the camp and the elders of Israel said, ‘Why has the Lord allowed us to be defeated today by the Philistines? Let us fetch the ark of our God from Shiloh so that it may come among us and rescue us from the power of our enemies.’’ So the troops sent to Shiloh and brought away the ark of the Lord of Hosts, he who is seated on the cherubs; the two sons of Eli, Hophni and Phinehas, came with the ark. When the ark of the Lord arrived in the camp, all Israel gave a great shout so that the earth resounded. When the Philistines heard the noise of the shouting, they said, ‘What can this great shouting in the Hebrew camp mean?’ And they realised that the ark of the Lord had come into the camp. At this the Philistines were afraid; and they said, ‘God has come to the camp.’ ‘Alas!’ they cried ‘This has never happened before. Alas! Who will save us from the power of this mighty God? It was he who struck down Egypt with every kind of plague! But take courage and be men, Philistines, or you will become slaves to the Hebrews as they have been slaves to you. Be men and fight.’ So the Philistines joined battle and Israel was defeated, each man fleeing to his tent. The slaughter was great indeed, and there fell of the Israelites thirty thousand foot soldiers. The ark of God was captured too, and the two sons of Eli died, Hophni and Phinehas.

The Word of the Lord.

சனவரி 12 : நற்செய்தி வாசகம்இயேசு பல்வேறு பிணிகளால் வருந்தியவரைக் குணப்படுத்தினார்.✠ மாற்கு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 1: 29-39

சனவரி 12 :  நற்செய்தி வாசகம்

இயேசு பல்வேறு பிணிகளால் வருந்தியவரைக் குணப்படுத்தினார்.

✠ மாற்கு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 1: 29-39

இயேசுவும் சீடர்களும் தொழுகைக்கூடத்தை விட்டு வெளியே வந்து யாக்கோபு, யோவானுடன் சீமோன், அந்திரேயா ஆகியோரின் வீட்டிற்குள் சென்றார்கள்.

சீமோனுடைய மாமியார் காய்ச்சலாய்க் கிடந்தார். உடனே அவர்கள் அதைப் பற்றி இயேசுவிடம் சொன்னார்கள். இயேசு அவரருகில் சென்று கையைப் பிடித்து அவரைத் தூக்கினார். காய்ச்சல் அவரை விட்டு நீங்கிற்று. அவர் அவர்களுக்குப் பணிவிடை செய்தார்.

மாலை வேளையில், கதிரவன் மறையும் நேரத்தில் நோயாளர்கள், பேய்பிடித்தவர்கள் அனைவரையும் மக்கள் அவரிடம் கொண்டு வந்தார்கள். நகர் முழுவதும் வீட்டு வாயில்முன் கூடியிருந்தது. பல்வேறு பிணிகளால் வருந்திய பலரை அவர் குணப்படுத்தினார். பல பேய்களையும் ஓட்டினார்; அந்தப் பேய்கள் அவரை அறிந்திருந்ததால் அவற்றை அவர் பேசவிடவில்லை.

இயேசு விடியற்காலைக் கருக்கலில் எழுந்து தனிமையான ஓர் இடத்திற்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார். அங்கே அவர் இறைவனிடம் வேண்டிக் கொண்டிருந்தார். சீமோனும் அவருடன் இருந்தவர்களும் அவரைத் தேடிச் சென்றார்கள். அவரைக் கண்டதும், “எல்லாரும் உம்மைத் தேடிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்” என்றார்கள். அதற்கு அவர், “நாம் அடுத்த ஊர்களுக்குப் போவோம், வாருங்கள். அங்கும் நான் நற்செய்தியைப் பறைசாற்ற வேண்டும்; ஏனெனில் இதற்காகவே நான் வந்திருக்கிறேன்” என்று சொன்னார். பின்பு அவர் கலிலேய நாடு முழுவதும் சென்று அவர்களுடைய தொழுகைக்கூடங்களில் நற்செய்தியைப் பறைசாற்றிப் பேய்களை ஓட்டி வந்தார்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

சனவரி 12 : பதிலுரைப் பாடல்திபா 40: 1,4. 6-7a. 7b-8. 9 (பல்லவி: 7a.8a)பல்லவி: உமது திருவுளம் நிறைவேற்ற இதோ வருகின்றேன் ஆண்டவரே!

சனவரி 12 : பதிலுரைப் பாடல்

திபா 40: 1,4. 6-7a. 7b-8. 9 (பல்லவி: 7a.8a)

பல்லவி: உமது திருவுளம் நிறைவேற்ற இதோ வருகின்றேன் ஆண்டவரே!

1

நான் ஆண்டவருக்காகப் பொறுமையுடன் காத்திருந்தேன்; அவரும் என் பக்கம் சாய்ந்து எனது மன்றாட்டைக் கேட்டருளினார்.

4

ஆண்டவர்மீது நம்பிக்கை கொண்டவரே பேறுபெற்றவர்; அத்தகையோர் சிலைகளை நோக்காதவர்; பொய்யானவற்றைச் சாராதவர். - பல்லவி

6

பலியையும் காணிக்கையையும் நீர் விரும்பவில்லை; எரிபலியையும் பாவம் போக்கும் பலியையும் நீர் கேட்கவில்லை; ஆனால், என் செவிகள் திறக்கும்படி செய்தீர்.

7a

எனவே, ‘இதோ வருகின்றேன்.’ - பல்லவி

7b

என்னைக் குறித்துத் திருநூல் சுருளில் எழுதப்பட்டுள்ளது;

8

என் கடவுளே! உமது திருவுளம் நிறைவேற்றுவதில் நான் மகிழ்ச்சி அடைகின்றேன்; உமது திருச்சட்டம் என் உள்ளத்தில் இருக்கின்றது என்றேன் நான். - பல்லவி

9

என் நீதியை நீர் நிலைநாட்டிய நற்செய்தியை மாபெரும் சபையில் அறிவித்தேன்; நான் வாயை மூடிக்கொண்டிருக்கவில்லை; ஆண்டவரே! நீர் இதை அறிவீர். - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

யோவா 10: 27

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா!

 "என் ஆடுகள் எனது குரலுக்குச் செவிசாய்க்கின்றன. எனக்கும் அவற்றைத் தெரியும். அவையும் என்னைப் பின்தொடர்கின்றன,” என்கிறார் ஆண்டவர். அல்லேலூயா.

சனவரி 12 : முதல் வாசகம்ஆண்டவரே பேசும், உம் அடியான் கேட்கிறேன்சாமுவேல் முதல் நூலிலிருந்து வாசகம் 3: 1-10, 19-20

சனவரி 12 :  முதல் வாசகம்

ஆண்டவரே பேசும், உம் அடியான் கேட்கிறேன்

சாமுவேல் முதல் நூலிலிருந்து வாசகம் 3: 1-10, 19-20

அந்நாள்களில்

சிறுவன் சாமுவேல் ஏலியின் மேற்பார்வையில் ஆண்டவருக்கு ஊழியம் செய்துவந்தான். அந்நாள்களில் ஆண்டவரின் வார்த்தை அரிதாக இருந்தது. காட்சியும் அவ்வளவாக இல்லை. அப்போது ஒரு நாள் ஏலி தம் உறைவிடத்தில் படுத்திருந்தார். கண்பார்வை மங்கிவிட்டதால் அவரால் பார்க்க முடியவில்லை. கடவுளின் விளக்கு இன்னும் அணையவில்லை. கடவுளின் பேழை வைக்கப்பட்டிருந்த ஆண்டவரின் இல்லத்தில் சாமுவேல் படுத்திருந்தான்.

அப்பொழுது ஆண்டவர், ‘சாமுவேல்’ என்று அழைத்தார். அதற்கு அவன், “இதோ! அடியேன்” என்று சொல்லி, ஏலியிடம் ஓடி, “இதோ! அடியேன். என்னை அழைத்தீர்களா?” என்று கேட்டான். அதற்கு அவர், “நான் அழைக்கவில்லை. திரும்பிச் சென்று படுத்துக்கொள்” என்றார். அவனும் சென்று படுத்துக்கொண்டான்.

ஆண்டவர் மீண்டும் ‘சாமுவேல்’ என்று அழைக்க, அவன் எழுந்து ஏலியிடம் சென்று, “இதோ! அடியேன். என்னை அழைத்தீர்களா?” என்று கேட்டான். அவரோ, “நான் அழைக்கவில்லை மகனே! சென்று படுத்துக் கொள்” என்றார். சாமுவேல் ஆண்டவரை இன்னும் அறியவில்லை. அவனுக்கு ஆண்டவரின் வார்த்தை இன்னும் வெளிப்படுத்தப்படவில்லை.

மூன்றாம் முறையாக ஆண்டவர், ‘சாமுவேல்’ என்று அழைத்தார். அவன் எழுந்து ஏலியிடம் சென்று, “இதோ! அடியேன். என்னை அழைத்தீர்களா?” என்று கேட்டான். அப்பொழுது சிறுவனை ஆண்டவர்தாம் அழைத்தார் என்று ஏலி தெரிந்துகொண்டார். பின்பு ஏலி சாமுவேலை நோக்கி, “சென்று படுத்துக்கொள். உன்னை அவர் மீண்டும் அழைத்தால் அதற்கு நீ, ‘ஆண்டவரே பேசும், உம் அடியான் கேட்கிறேன்’ என்று பதில் சொல்” என்றார். சாமுவேலும் தன் இடத்திற்குச் சென்று படுத்துக்கொண்டான்.

அப்போது ஆண்டவர் வந்து நின்று, ‘சாமுவேல், சாமுவேல்’ என்று முன்புபோல் அழைத்தார். அதற்குச் சாமுவேல், ‘பேசும், உம் அடியான் கேட்கிறேன்’ என்று மறுமொழி கூறினான்.

சாமுவேல் வளர்ந்தான்; ஆண்டவர் அவனோடு இருந்தார்; சாமுவேலது வார்த்தை எதையும் அவர் தரையில் விழவிடவில்லை. சாமுவேல் ஆண்டவரின் இறைவாக்கினராக நியமிக்கப்பட்டுவிட்டார் என்று, தாண் முதல் பெயேர்செபா வரையிலும் அனைத்து இஸ்ரயேலரும் அறிந்து கொண்டனர்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

January 12th : Gospel He cast out devils and cured many who were suffering from disease.A Reading from the Holy Gospel according to St.Mark 1: 29-39

January 12th :  Gospel 

He cast out devils and cured many who were suffering from disease.

A Reading from the Holy Gospel according to St.Mark 1: 29-39 

On leaving the synagogue, Jesus went with James and John straight to the house of Simon and Andrew. Now Simon’s mother-in-law had gone to bed with fever, and they told him about her straightaway. He went to her, took her by the hand and helped her up. And the fever left her and she began to wait on them.

  That evening, after sunset, they brought to him all who were sick and those who were possessed by devils. The whole town came crowding round the door, and he cured many who were suffering from diseases of one kind or another; he also cast out many devils, but he would not allow them to speak, because they knew who he was.

  In the morning, long before dawn, he got up and left the house, and went off to a lonely place and prayed there. Simon and his companions set out in search of him, and when they found him they said, ‘Everybody is looking for you.’ He answered, ‘Let us go elsewhere, to the neighbouring country towns, so that I can preach there too, because that is why I came.’ And he went all through Galilee, preaching in their synagogues and casting out devils.

The Word of the Lord.

January 12th : Responsorial PsalmPsalm 39(40):2,5,7-10 Here I am, Lord! I come to do your will.

January 12th :  Responsorial Psalm

Psalm 39(40):2,5,7-10 

Here I am, Lord! I come to do your will.

I waited, I waited for the Lord

  and he stooped down to me;

  he heard my cry.

Happy the man who has placed

  his trust in the Lord

and has not gone over to the rebels

  who follow false gods.

Here I am, Lord! I come to do your will.

You do not ask for sacrifice and offerings,

  but an open ear.

You do not ask for holocaust and victim.

  Instead, here am I.

Here I am, Lord! I come to do your will.

In the scroll of the book it stands written

  that I should do your will.

My God, I delight in your law

  in the depth of my heart.

Here I am, Lord! I come to do your will.

Your justice I have proclaimed

  in the great assembly.

My lips I have not sealed;

  you know it, O Lord.

Here I am, Lord! I come to do your will.

Gospel Acclamation cf.Col3:16a,17

Alleluia, alleluia!

Let the message of Christ, in all its richness,

find a home with you;

through him give thanks to God the Father.

Alleluia!

January 12th : First Reading'Speak, Lord, your servant is listening'.1 Samuel 3: 1-10,19-20

January 12th :  First Reading

'Speak, Lord, your servant is listening'.

1 Samuel 3: 1-10,19-20 

The boy Samuel was ministering to the Lord in the presence of Eli; it was rare for the Lord to speak in those days; visions were uncommon. One day, it happened that Eli was lying down in his room. His eyes were beginning to grow dim; he could no longer see. The lamp of God had not yet gone out, and Samuel was lying in the sanctuary of the Lord where the ark of God was, when the Lord called, ‘Samuel! Samuel!’ He answered, ‘Here I am.’ Then he ran to Eli and said, ‘Here I am, since you called me.’ Eli said, ‘I did not call. Go back and lie down.’ So he went and lay down. Once again the Lord called, ‘Samuel! Samuel!’ Samuel got up and went to Eli and said, ‘Here I am, since you called me.’ He replied, ‘I did not call you, my son; go back and lie down.’ Samuel had as yet no knowledge of the Lord and the word of the Lord had not yet been revealed to him. Once again the Lord called, the third time. He got up and went to Eli and said, ‘Here I am, since you called me.’ Eli then understood that it was the Lord who was calling the boy, and he said to Samuel, ‘Go and lie down, and if someone calls say, “Speak, Lord, your servant is listening.”’ So Samuel went and lay down in his place.

  The Lord then came and stood by, calling as he had done before, ‘Samuel! Samuel!’ Samuel answered, ‘Speak, Lord, your servant is listening.’

  Samuel grew up and the Lord was with him and let no word of his fall to the ground. All Israel from Dan to Beersheba came to know that Samuel was accredited as a prophet of the Lord.

The Word of the Lord.