June 8th : First ReadingElijah vanquishes the priests of Baal1 Kings 18: 20-39

June 8th :  First Reading

Elijah vanquishes the priests of Baal

1 Kings 18: 20-39 ©

Ahab called all Israel together and assembled the prophets on Mount Carmel. Elijah stepped out in front of all the people. ‘How long’ he said ‘do you mean to hobble first on one leg then on the other? If the Lord is God, follow him; if Baal, follow him.’ But the people never said a word. Elijah then said to them, ‘I, I alone, am left as a prophet of the Lord, while the prophets of Baal are four hundred and fifty. Let two bulls be given us; let them choose one for themselves, dismember it and lay it on the wood, but not set fire to it. I in my turn will prepare the other bull, but not set fire to it. You must call on the name of your god, and I shall call on the name of mine; the god who answers with fire, is God indeed.’ The people all answered, ‘Agreed!’ Elijah then said to the prophets of Baal, ‘Choose one bull and begin, for there are more of you. Call on the name of your god but light no fire.’ They took the bull and prepared it, and from morning to midday they called on the name of Baal. ‘O Baal, answer us!’ they cried, but there was no voice, no answer, as they performed their hobbling dance round the altar they had made. Midday came, and Elijah mocked them. ‘Call louder,’ he said ‘for he is a god: he is preoccupied or he is busy, or he has gone on a journey; perhaps he is asleep and will wake up.’ So they shouted louder and gashed themselves, as their custom was, with swords and spears until the blood flowed down them. Midday passed, and they ranted on until the time the offering is presented; but there was no voice, no answer, no attention given to them.

  Then Elijah said to all the people, ‘Come closer to me’, and all the people came closer to him. He repaired the altar of the Lord which had been broken down. Elijah took twelve stones, corresponding to the number of the tribes of the sons of Jacob, to whom the word of the Lord had come, ‘Israel shall be your name’, and built an altar in the name of the Lord. Round the altar he dug a trench of a size to hold two measures of seed. He then arranged the wood, dismembered the bull, and laid it on the wood. Then he said, ‘Fill four jars with water and pour it on the holocaust and on the wood’; this they did. He said, ‘Do it a second time’; they did it a second time. He said, ‘Do it a third time’; they did it a third time. The water flowed round the altar and the trench itself was full of water. At the time when the offering is presented, Elijah the prophet stepped forward. ‘O Lord, God of Abraham, Isaac and Israel,’ he said ‘let them know today that you are God in Israel, and that I am your servant, that I have done all these things at your command. Answer me, O Lord, answer me, so that this people may know that you, the Lord, are God and are winning back their hearts.’

  Then the fire of the Lord fell and consumed the holocaust and wood and licked up the water in the trench. When all the people saw this they fell on their faces. ‘The Lord is God,’ they cried, ‘the Lord is God.’

The Word of the Lord.

ஜூன் 7 : நற்செய்தி வாசகம்நீங்கள் உலகிற்கு ஒளியாய் இருக்கிறீர்கள்.✠ மத்தேயு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 5: 13-16

ஜூன் 7 :  நற்செய்தி வாசகம்

நீங்கள் உலகிற்கு ஒளியாய் இருக்கிறீர்கள்.

✠ மத்தேயு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 5: 13-16

அக்காலத்தில்

இயேசு தம் சீடரை நோக்கிக் கூறியது: “நீங்கள் மண்ணுலகிற்கு உப்பாய் இருக்கிறீர்கள். உப்பு உவர்ப்பற்றுப் போனால் எதைக் கொண்டு அதை உவர்ப்புள்ளதாக்க முடியும்? அது வெளியில் கொட்டப்பட்டு மனிதரால் மிதிபடும்; வேறு ஒன்றுக்கும் உதவாது.

நீங்கள் உலகிற்கு ஒளியாய் இருக்கிறீர்கள். மலைமேல் இருக்கும் நகர் மறைவாயிருக்க முடியாது. எவரும் விளக்கை ஏற்றி மரக்காலுக்குள் வைப்பதில்லை; மாறாக விளக்குத் தண்டின் மீதே வைப்பர். அப்பொழுதுதான் அது வீட்டில் உள்ள அனைவருக்கும் ஒளி தரும். இவ்வாறே உங்கள் ஒளி மனிதர்முன் ஒளிர்க!

அப்பொழுது அவர்கள் உங்கள் நற்செயல்களைக் கண்டு உங்கள் விண்ணகத் தந்தையைப் போற்றிப் புகழ்வார்கள்.”

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

ஜூன் 7 : பதிலுரைப் பாடல்திபா 4: 1-2. 3-4. 6c-7 (பல்லவி: 6c)பல்லவி: ஆண்டவரே, எங்கள்மீது உமது முக ஒளி வீசச் செய்யும்.

ஜூன் 7 :  பதிலுரைப் பாடல்

திபா 4: 1-2. 3-4. 6c-7 (பல்லவி: 6c)

பல்லவி: ஆண்டவரே, எங்கள்மீது உமது முக ஒளி வீசச் செய்யும்.

1

எனக்கு நீதி அருள்கின்ற கடவுளே, நான் மன்றாடும்போது எனக்குப் பதிலளித்தருளும்; நான் நெருக்கடியில் இருந்தபோது, நீர் எனக்குத் துணைபுரிந்தீர்; இப்போதும் எனக்கு இரங்கி, என் வேண்டுதலுக்குச் செவிசாய்த்தருளும்;

2

மானிடரே! எவ்வளவு காலம் எனக்குரிய மாட்சிக்கு இழுக்கைக் கொண்டு வருவீர்கள்? எவ்வளவு காலம் வெறுமையை விரும்பிப் பொய்யானதை நாடிச் செல்வீர்கள்? - பல்லவி

3

ஆண்டவர் என்னைத் தம் அன்பனாகத் தேர்ந்தெடுத்துள்ளார்; நான் மன்றாடும்போது அவர் எனக்குச் செவிசாய்க்கின்றார்; - இதை அறிந்துகொள்ளுங்கள்.

4

சினமுற்றாலும் பாவம் செய்யாதிருங்கள்; படுக்கையில் உங்கள் உள்ளத்தோடு பேசி அமைதியாய் இருங்கள். - பல்லவி

6c

ஆண்டவரே, எங்கள்மீது உமது முகத்தின் ஒளி வீசும்படி செய்தருளும்.

7

தானியமும் திராட்சையும் நன்கு விளையும் காலத்தில் அடையும் மகிழ்ச்சியை விட மேலான மகிழ்ச்சியை நீர் என் உள்ளத்திற்கு அளித்தீர். - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

மத் 5: 16

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! 

உங்கள் ஒளி மனிதர்முன் ஒளிர்க! அப்பொழுது மக்கள் உங்கள் நற்செயல்களைக் கண்டு உங்கள் விண்ணகத் தந்தையைப் போற்றிப் புகழ்வார்கள். அல்லேலூயா.

ஜூன் 7 : முதல் வாசகம்எலியா வழியாக ஆண்டவர் உரைத்த வாக்கின்படி பானையிலிருந்து மாவு தீரவில்லை.அரசர்கள் முதல் நூலிலிருந்து வாசகம் 17: 7-16

ஜூன் 7 :   முதல் வாசகம்

எலியா வழியாக ஆண்டவர் உரைத்த வாக்கின்படி பானையிலிருந்து மாவு தீரவில்லை.

அரசர்கள் முதல் நூலிலிருந்து வாசகம் 17: 7-16

அந்நாள்களில்

நாட்டில் மழை பெய்யாத காரணத்தால் சில நாள்களில் அந்த ஓடையும் வற்றிப் போனது. அப்பொழுது ஆண்டவரது வாக்கு எலியாவுக்கு வந்தது: “நீ புறப்பட்டுச் சீதோன் பகுதியிலிருக்கும் சாரிபாத்துக்குப் போய் அங்கே தங்கியிரு. அங்கு உனக்கு உணவு அளிக்குமாறு ஒரு கைம்பெண்ணுக்குக் கட்டளையிட்டிருக்கிறேன்.” எலியா புறப்பட்டு, சாரிபாத்துக்குப் போனார்.

நகரின் நுழைவாயிலை வந்தடைந்தபொழுது, அங்கே ஒரு கைம்பெண் சுள்ளிகளைப் பொறுக்கிக் கொண்டிருந்தார். அவர் அவரை அழைத்து, “ஒரு பாத்திரத்தில் எனக்குக் குடிக்கக் கொஞ்சம் தண்ணீர் கொண்டு வா” என்றார். அவர் அதைக் கொண்டு வரச் செல்கையில், அவரைக் கூப்பிட்டு, “எனக்குக் கொஞ்சம் அப்பமும் கையோடு கொண்டு வருவாயா?” என்றார்.

அவர், “வாழும் உம் கடவுளாகிய ஆண்டவர்மேல் ஆணை! என்னிடம் அப்பம் ஏதும் இல்லை; பானையில் கையளவு மாவும் கலயத்தில் சிறிதளவு எண்ணெயுமே என்னிடம் உள்ளன. இதோ, இப்போது இரண்டொரு சுள்ளிகளைப் பொறுக்கிக் கொண்டு வீட்டிற்குப் போய் அப்பம் சுட்டு, நானும் என் மகனும் சாப்பிடுவோம். அதன் பின் சாகத்தான் வேண்டும்” என்றார்.

எலியா அவரிடம், “அஞ்ச வேண்டாம், போய் நீ சொன்னபடியே செய். ஆனால், முதலில் எனக்கு ஒரு சிறிய அப்பம் சுட்டுக் கொண்டு வா. பிறகு உனக்கும் உன் மகனுக்கும் சுட்டுக்கொள். இஸ்ரயேலின் கடவுளாகிய ஆண்டவர் உரைப்பது இதுவே: நாட்டில் ஆண்டவர் மழை பெய்யச் செய்யும் நாள் வரை பானையிலுள்ள மாவு தீராது; கலயத்திலுள்ள எண்ணெயும் குறையாது” என்று சொன்னார்.

அவர் போய் எலியா சொன்னபடியே செய்தார். அவரும் அவருடைய மகனும், அவர் வீட்டாரும் பல நாள் சாப்பிட்டனர். எலியா வழியாக ஆண்டவர் உரைத்த வாக்கின்படி பானையிலிருந்து மாவு தீரவில்லை, கலயத்திலிருந்த எண்ணெயும் குறையவில்லை.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

June 7th : Gospel Your light must shine in the sight of menA Reading from the Holy Gospel according to St.Matthew 5:13-16

June 7th :  Gospel 

Your light must shine in the sight of men

A Reading from the Holy Gospel according to St.Matthew 5:13-16 

Jesus said to his disciples: ‘You are the salt of the earth. But if salt becomes tasteless, what can make it salty again? It is good for nothing, and can only be thrown out to be trampled underfoot by men.

  ‘You are the light of the world. A city built on a hill-top cannot be hidden. No one lights a lamp to put it under a tub; they put it on the lamp-stand where it shines for everyone in the house. In the same way your light must shine in the sight of men, so that, seeing your good works, they may give the praise to your Father in heaven.’

The Word of the Lord.

June 7th : Responsorial Psalm Psalm 4:2-5,7-8 ©Lift up the light of your face on us, O Lord.

June 7th :  Responsorial Psalm 

Psalm 4:2-5,7-8 ©

Lift up the light of your face on us, O Lord.

When I call, answer me, O God of justice;

  from anguish you released me, have mercy and hear me!

O men, how long will your hearts be closed,

  will you love what is futile and seek what is false?

Lift up the light of your face on us, O Lord.

It is the Lord who grants favours to those whom he loves;

  the Lord hears me whenever I call him.

Fear him; do not sin: ponder on your bed and be still.

Lift up the light of your face on us, O Lord.

‘What can bring us happiness?’ many say.

  Lift up the light of your face on us, O Lord.

You have put into my heart a greater joy

  than they have from abundance of corn and new wine.

Lift up the light of your face on us, O Lord.

Gospel Acclamation Ph2:15-16

Alleluia, alleluia!

You will shine in the world like bright stars

because you are offering it the word of life.

Alleluia!

June 7th : First Reading The widow gives food to Elijah, and is fed1 Kings 17: 7-16

June 7th :  First Reading 

The widow gives food to Elijah, and is fed

1 Kings 17: 7-16 

The stream in the place where Elijah lay hidden dried up, for the country had no rain. And then the word of the Lord came to Elijah, ‘Up and go to Zarephath, a Sidonian town, and stay there. I have ordered a widow there to give you food.’ So he went off to Sidon. And when he reached the city gate, there was a widow gathering sticks; addressing her he said, ‘Please bring me a little water in a vessel for me to drink.’ She was setting off to bring it when he called after her. ‘Please’ he said ‘bring me a scrap of bread in your hand.’ ‘As the Lord your God lives,’ she replied ‘I have no baked bread, but only a handful of meal in a jar and a little oil in a jug; I am just gathering a stick or two to go and prepare this for myself and my son to eat, and then we shall die.’ But Elijah said to her, ‘Do not be afraid, go and do as you have said; but first make a little scone of it for me and bring it to me, and then make some for yourself and for your son. For thus the Lord speaks, the God of Israel:

“Jar of meal shall not be spent,

jug of oil shall not be emptied,

before the day when the Lord sends

rain on the face of the earth.”’

The woman went and did as Elijah told her and they ate the food, she, himself and her son. The jar of meal was not spent nor the jug of oil emptied, just as the Lord had foretold through Elijah.

The Word of the Lord.