June 7th : First ReadingRaphael is sent to bring remedy to the house of TobitA Reading from the Book of Tobit 3:1-11,16-17

June 7th :  First Reading

Raphael is sent to bring remedy to the house of Tobit

A Reading from the Book of Tobit 3:1-11,16-17 

Sad at heart, I, Tobit, sighed and wept, and began this prayer of lamentation:

‘You are just, O Lord,

and just are all your works.

All your ways are grace and truth,

and you are the Judge of the world.

‘Therefore, Lord, remember me, look on me.

Do not punish me for my sins

or for my heedless faults

or for those of my fathers.

‘For we have sinned against you

and broken your commandments;

and you have given us over to be plundered,

to captivity and death,

to be the talk, the laughing-stock and scorn

of all the nations among whom you have dispersed us.

‘Whereas all your decrees are true

when you deal with me as my faults deserve,

and those of my fathers,

since we have neither kept your commandments

nor walked in truth before you;

so now, do with me as you will;

be pleased to take my life from me;

I desire to be delivered from earth

and to become earth again.

For death is better for me than life.

I have been reviled without a cause

and I am distressed beyond measure.

‘Lord, I wait for the sentence you will give

to deliver me from this affliction.

Let me go away to my everlasting home;

do not turn your face from me, O Lord.

For it is better to die than still to live

in the face of trouble that knows no pity;

I am weary of hearing myself traduced.’

It chanced on the same day that Sarah the daughter of Raguel, who lived in Media at Ecbatana, also heard insults from one of her father’s maids. You must know that she had been given in marriage seven times, and that Asmodeus, that worst of demons, had killed her bridegrooms one after another before ever they had slept with her as man with wife. The servant-girl said, ‘Yes, you kill your bridegrooms yourself. That makes seven already to whom you have been given, and you have not once been in luck yet. Just because your bridegrooms have died, that is no reason for punishing us. Go and join them, and may we be spared the sight of any child of yours!’ That day, she grieved, she sobbed, and went up to her father’s room intending to hang herself. But then she thought, ‘Suppose they blamed my father! They will say, “You had an only daughter whom you loved, and now she has hanged herself for grief.” I cannot cause my father a sorrow which would bring down his old age to the dwelling of the dead. I should do better not to hang myself, but to beg the Lord to let me die and not live to hear any more insults.’

  This time the prayer of each of them found favour before the glory of God, and Raphael was sent to bring remedy to them both. He was to take the white spots from the eyes of Tobit, so that he might see God’s light with his own eyes; and he was to give Sarah, the daughter of Raguel, as bride to Tobias son of Tobit, and to rid her of Asmodeus, that worst of demons. For it was to Tobias before all other suitors that she belonged by right. Tobit was coming back from the courtyard into the house at the same moment as Sarah, the daughter of Raguel, was coming down from the upper room.

The Word of the Lord.

ஜூன் 6 : நற்செய்தி வாசகம்சீசருக்கு உரியவற்றைச் சீசருக்கும் கடவுளுக்கு உரியவற்றைக் கடவுளுக்கும் கொடுங்கள்.✠ மாற்கு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 12: 13-17

ஜூன் 6 :  நற்செய்தி வாசகம்

சீசருக்கு உரியவற்றைச் சீசருக்கும் கடவுளுக்கு உரியவற்றைக் கடவுளுக்கும் கொடுங்கள்.

✠ மாற்கு எழுதிய தூய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 12: 13-17

அக்காலத்தில்

பரிசேயர் இயேசுவை அவருடைய பேச்சில் சிக்க வைக்க ஏரோதியர் சிலரை அவரிடம் அனுப்பி வைத்தனர். அவர்கள் அவரிடம் வந்து, “போதகரே, நீர் உண்மையுள்ளவர்; ஆள் பார்த்துச் செயல்படாதவர்; எவரையும் பொருட்படுத்தாமல் கடவுளின் நெறியை உண்மைக்கு ஏற்பக் கற்பிப்பவர் என்பது எங்களுக்குத் தெரியும். சீசருக்கு வரி செலுத்துவது முறையா, இல்லையா? நாங்கள் செலுத்தட்டுமா, வேண்டாமா?” என்று கேட்டார்கள்.

அவர் அவர்களுடைய வெளிவேடத்தைப் புரிந்துகொண்டு, “ஏன் என்னைச் சோதிக்கிறீர்கள்? என்னிடம் ஒரு தெனாரியம் கொண்டு வாருங்கள். நான் பார்க்க வேண்டும்” என்றார். அவர்கள் அதைக் கொண்டுவந்தார்கள். இயேசு அவர்களிடம், “இதில் பொறிக்கப்பட்டுள்ள உருவமும் எழுத்தும் யாருடையவை?” என்று கேட்டார். அவர்கள் அவரிடம், “சீசருடையவை” என்றார்கள்.

அதற்கு இயேசு அவர்களை நோக்கி, “சீசருக்கு உரியவற்றைச் சீசருக்கும் கடவுளுக்கு உரியவற்றைக் கடவுளுக்கும் கொடுங்கள்” என்றார். அவர்கள் அவரைக் குறித்து வியப்படைந்தார்கள்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

ஜூன் 6 : பதிலுரைப் பாடல்திபா 112: 1-2. 7-8. 9 (பல்லவி: 7b)பல்லவி: ஆண்டவரில் நம்பிக்கை கொள்வோர் இதயம் உறுதியாய் இருக்கும்.

ஜூன் 6 :  பதிலுரைப் பாடல்

திபா 112: 1-2. 7-8. 9 (பல்லவி: 7b)

பல்லவி: ஆண்டவரில் நம்பிக்கை கொள்வோர் இதயம் உறுதியாய் இருக்கும்.

1

ஆண்டவருக்கு அஞ்சி நடப்போர் பேறுபெற்றோர்; அவர்தம் கட்டளைகளில் அவர்கள் பெருமகிழ்வு அடைவர்.

2

அவர்களது வழிமரபு பூவுலகில் வலிமை மிக்கதாய் இருக்கும்; நேர்மையுள்ளோரின் தலைமுறை ஆசிபெறும். - பல்லவி

7

தீமையான செய்தி எதுவும் அவர்களை அச்சுறுத்தாது; ஆண்டவரில் நம்பிக்கை கொள்வதால் அவர்கள் இதயம் உறுதியாய் இருக்கும்.

8

அவர்கள் நெஞ்சம் நிலையாய் இருக்கும்; அவர்களை அச்சம் மேற்கொள்ளாது; இறுதியில் தம் எதிரிகள் அழிவதை அவர்கள் காண்பது உறுதி. - பல்லவி

9

அவர்கள் வாரி வழங்கினர்; ஏழைகளுக்கு ஈந்தனர்; அவர்களது நீதி என்றென்றும் நிலைத்திருக்கும்; அவர்களது வலிமை மாட்சியுடன் மேலோங்கும். - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

எபே 1: 17-18 காண்க

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா!

 கடவுளுடைய அழைப்பு உங்களுக்கு எத்தகைய எதிர்நோக்கைத் தந்துள்ளது என்று நீங்கள் அறியுமாறு நம் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் கடவுளும் மாட்சிமிகு தந்தையுமானவர் நம் அகக் கண்களுக்கு ஒளி தருவாராக. அல்லேலூயா.

ஜூன் 6 : முதல் வாசகம்பார்வை இழந்ததைப் பற்றித் தோபித்து முறையிடவில்லை.தோபித்து நூலிலிருந்து வாசகம் 2: 9-14

ஜூன் 6 :  முதல் வாசகம்

பார்வை இழந்ததைப் பற்றித் தோபித்து முறையிடவில்லை.

தோபித்து நூலிலிருந்து வாசகம் 2: 9-14

தோபித்து கூறியது:

அன்று இரவு குளித்துவிட்டு என் வீட்டு முற்றத்தின் சுவர் அருகில் படுத்து உறங்கினேன். வெப்பமாக இருந்ததால் என் முகத்தை மூடவில்லை. என் தலைக்குமேல் சுவரில் குருவிகள் இருந்தது எனக்குத் தெரியாது. அவற்றின் சூடான எச்சம் என் கண்களில் விழுந்தது. உடனே கண்களில் வெண் புள்ளிகள் தோன்றின. நலம் பெறுமாறு மருத்துவர்களிடம் சென்றேன். அவர்கள் எவ்வளவோ மருத்துவம் செய்தும் வெண் புள்ளிகளால் என் பார்வை குன்றிவந்தது. இறுதியாகப் பார்வையை முற்றும் இழந்தேன். நான் பார்வையற்றவனாக நான்கு ஆண்டுகள் வாழ்ந்தேன். என் உறவின் முறையார் அனைவரும் எனக்காக வருந்தினர். எலிமாய் செல்லும்வரை இரண்டு ஆண்டுகளாக அகிக்கார் என்னைப் பேணிவந்தான்.

அக்காலத்தில் என் மனைவி அன்னா பெண்களுக்குரிய கைவேலைகளில் ஈடுபட்டிருந்தாள். தன் கைவேலைப்பாடுகளை அவள் உரிமையாளர்களுக்கு அனுப்பிவைக்க, அவர்கள் அவளுக்குக் கூலி கொடுப்பார்கள். திசித்தர் மாதம் ஏழாம் நாள் தான் நெய்திருந்ததை உரிமையாளர்களுக்கு அவள் அனுப்பிவைத்தாள். அவர்கள் அவளுக்கு முழுக் கூலியுடன், விருந்து சமைக்க ஓர் ஆட்டுக்குட்டியையும் கொடுத்தார்கள். அவள் திரும்பி வந்தபொழுது ஆட்டுக்குட்டி கத்தத் தொடங்கியது. உடனே நான் அவளை அழைத்து, “இந்த ஆட்டுக்குட்டி எங்கிருந்து வந்தது?” என்று கேட்டேன். “ஒரு வேளை இது திருடப்பட்டதோ? அப்படியானால் உரியவரிடம் இதைத் திருப்பிக்கொடுத்துவிடு; ஏனெனில் திருடிய எதையும் உண்ண நமக்கு உரிமை இல்லை” என்றேன். அதற்கு அவள் என்னிடம், “கூலிக்கு மேலாக இது எனக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுக்கப்பட்டது” என்றாள். இருப்பினும் நான் அவளை நம்பவில்லை. உரியவருக்கு அதைத் திருப்பிக் கொடுத்துவிடுமாறு வற்புறுத்தினேன். அவளது செயலைக் குறித்து நான் நாணினேன். அப்பொழுது அவள் மறுமொழியாக என்னிடம், “உம்முடைய தருமங்கள் எங்கே? நற்செயல்கள் எங்கே? உம்முடைய குணம் இப்பொழுது நன்றாகவே புலப்படுகிறது!” என்றாள்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

June 6th : Gospel Give back to Caesar what belongs to Caesar and to God what belongs to GodA Reading from the Holy Gospel according to St.Mark 12:13-17

June 6th :  Gospel 

Give back to Caesar what belongs to Caesar and to God what belongs to God

A Reading from the Holy Gospel according to St.Mark 12:13-17 

The chief priests and the scribes and the elders sent to Jesus some Pharisees and some Herodians to catch him out in what he said. These came and said to him, ‘Master, we know you are an honest man, that you are not afraid of anyone, because a man’s rank means nothing to you, and that you teach the way of God in all honesty. Is it permissible to pay taxes to Caesar or not? Should we pay, yes or no?’ Seeing through their hypocrisy he said to them, ‘Why do you set this trap for me? Hand me a denarius and let me see it.’ They handed him one and he said, ‘Whose head is this? Whose name?’ ‘Caesar’s’ they told him. Jesus said to them, ‘Give back to Caesar what belongs to Caesar – and to God what belongs to God.’ This reply took them completely by surprise.

The Word of the Lord.

June 6th : Responsorial PsalmPsalm 111(112):1-2,7-9 With a firm heart he trusts in the Lord.orAlleluia!

June 6th :  Responsorial Psalm

Psalm 111(112):1-2,7-9 

With a firm heart he trusts in the Lord.

or

Alleluia!

Happy the man who fears the Lord,

  who takes delight in all his commands.

His sons will be powerful on earth;

  the children of the upright are blessed.

With a firm heart he trusts in the Lord.

or

Alleluia!

He has no fear of evil news;

  with a firm heart he trusts in the Lord.

With a steadfast heart he will not fear;

  he will see the downfall of his foes.

With a firm heart he trusts in the Lord.

or

Alleluia!

Open-handed, he gives to the poor;

  his justice stands firm for ever.

  His head will be raised in glory.

With a firm heart he trusts in the Lord.

or

Alleluia!

Gospel Acclamation Heb4:12

Alleluia, alleluia!

The word of God is something alive and active:

it can judge secret emotions and thoughts.

Alleluia!

June 6th : First Reading 'Everyone knows what return you have had for your good works'A Reading from the Book of Tobit 2: 9-14.

June 6th :  First Reading 

'Everyone knows what return you have had for your good works'

A Reading from the Book of Tobit 2: 9-14.

I, Tobit, took a bath; then I went into the courtyard and lay down by the courtyard wall. Since it was hot I left my face uncovered. I did not know that there were sparrows in the wall above my head; their hot droppings fell into my eyes. White spots then formed, which I was obliged to have treated by the doctors. But the more ointments they tried me with, the more the spots blinded me, and in the end I became blind altogether. I remained without sight four years; all my brothers were distressed; and Ahikar provided for my upkeep for two years, till he left for Elymais.

  My wife Anna then undertook woman’s work; she would spin wool and take cloth to weave; she used to deliver whatever had been ordered from her and then receive payment. Now on March the seventh she finished a piece of work and delivered it to her customers. They paid her all that was due, and into the bargain presented her with a kid for a meal. When the kid came into my house, it began to bleat. I called to my wife and said, ‘Where does this creature come from? Suppose it has been stolen! Quick, let the owners have it back; we have no right to eat stolen goods.’ She said, ‘No, it was a present given me over and above my wages.’ I did not believe her, and told her to give it back to the owners (I blushed at this in her presence). Then she answered, ‘What about your own alms? What about your own good works? Everyone knows what return you have had for them.’

The Word of the Lord.